πλάζω

Ancient Greek

Etymology

Usually connected with Latin plangō (“I beat, strike”), Dutch vloeken (“to curse, swear”) and πλήσσω (plḗssō, “to strike, smite”). It is not evident at all that the meaning "to drive off course" derives from "to beat"; rather πλήσσω (plḗssō) and this verb influenced each other both formally and semantically. Van Beek suggests that this verb is related to ἀμπλακεῖν (amplakeîn, “to miss, fail, come short of”) as a Pre-Greek word, to which πλάγιος (plágios, “aslant”) may perhaps also be connected.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pláz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpla.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpla.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpla.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpla.zo/

Verb

πλᾰ́ζω • (plázō) (poetic)

(transitive) to turn away from
to bewilder, dull the mind
(passive voice) to wander, roam

Conjugation

Present: πλᾰ́ζω, πλᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰ́ζω	πλᾰ́ζεις	πλᾰ́ζει	πλᾰ́ζετον	πλᾰ́ζετον	πλᾰ́ζομεν	πλᾰ́ζετε	πλᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	πλᾰ́ζω	πλᾰ́ζῃς	πλᾰ́ζῃ	πλᾰ́ζητον	πλᾰ́ζητον	πλᾰ́ζωμεν	πλᾰ́ζητε	πλᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	πλᾰ́ζοιμῐ	πλᾰ́ζοις	πλᾰ́ζοι	πλᾰ́ζοιτον	πλᾰζοίτην	πλᾰ́ζοιμεν	πλᾰ́ζοιτε	πλᾰ́ζοιεν
	imperative		πλᾰ́ζε	πλᾰζέτω	πλᾰ́ζετον	πλᾰζέτων		πλᾰ́ζετε	πλᾰζόντων
middle/ passive	indicative	πλᾰ́ζομαι	πλᾰ́ζῃ, πλᾰ́ζει	πλᾰ́ζεται	πλᾰ́ζεσθον	πλᾰ́ζεσθον	πλᾰζόμεθᾰ	πλᾰ́ζεσθε	πλᾰ́ζονται
	subjunctive	πλᾰ́ζωμαι	πλᾰ́ζῃ	πλᾰ́ζηται	πλᾰ́ζησθον	πλᾰ́ζησθον	πλᾰζώμεθᾰ	πλᾰ́ζησθε	πλᾰ́ζωνται
	optative	πλᾰζοίμην	πλᾰ́ζοιο	πλᾰ́ζοιτο	πλᾰ́ζοισθον	πλᾰζοίσθην	πλᾰζοίμεθᾰ	πλᾰ́ζοισθε	πλᾰ́ζοιντο
	imperative		πλᾰ́ζου	πλᾰζέσθω	πλᾰ́ζεσθον	πλᾰζέσθων		πλᾰ́ζεσθε	πλᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλᾰ́ζειν				πλᾰ́ζεσθαι
participle	m	πλᾰ́ζων				πλᾰζόμενος
	f	πλᾰ́ζουσᾰ				πλᾰζομένη
	n	πλᾰ́ζον				πλᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπλᾰζον, ἐπλᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπλᾰζον	ἔπλᾰζες	ἔπλᾰζε(ν)	ἐπλᾰ́ζετον	ἐπλᾰζέτην	ἐπλᾰ́ζομεν	ἐπλᾰ́ζετε	ἔπλᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐπλᾰζόμην	ἐπλᾰ́ζου	ἐπλᾰ́ζετο	ἐπλᾰ́ζεσθον	ἐπλᾰζέσθην	ἐπλᾰζόμεθᾰ	ἐπλᾰ́ζεσθε	ἐπλᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πλᾰ́ζον, πλᾰζόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰ́ζον	πλᾰ́ζες	πλᾰ́ζε(ν)	πλᾰ́ζετον	πλᾰζέτην	πλᾰ́ζομεν	πλᾰ́ζετε	πλᾰ́ζον
middle/ passive	indicative	πλᾰζόμην	πλᾰ́ζου	πλᾰ́ζετο	πλᾰ́ζεσθον	πλᾰζέσθην	πλᾰζόμε(σ)θᾰ	πλᾰ́ζεσθε	πλᾰ́ζοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πλᾰ́γξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πλᾰ́γξομαι	πλᾰ́γξῃ, πλᾰ́γξει	πλᾰ́γξεται	πλᾰ́γξεσθον	πλᾰ́γξεσθον	πλᾰγξόμεθᾰ	πλᾰ́γξεσθε	πλᾰ́γξονται
middle	optative	πλᾰγξοίμην	πλᾰ́γξοιο	πλᾰ́γξοιτο	πλᾰ́γξοισθον	πλᾰγξοίσθην	πλᾰγξοίμεθᾰ	πλᾰ́γξοισθε	πλᾰ́γξοιντο
					middle
infinitive					πλᾰ́γξεσθαι
participle	m				πλᾰγξόμενος
	f				πλᾰγξομένη
	n				πλᾰγξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπλᾰγξᾰ, ἐπλᾰγξᾰ́μην, ἐπλᾰ́γχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπλᾰγξᾰ	ἔπλᾰγξᾰς	ἔπλᾰγξε(ν)	ἐπλᾰ́γξᾰτον	ἐπλᾰγξᾰ́την	ἐπλᾰ́γξᾰμεν	ἐπλᾰ́γξᾰτε	ἔπλᾰγξᾰν
	subjunctive	πλᾰ́γξω	πλᾰ́γξῃς	πλᾰ́γξῃ	πλᾰ́γξητον	πλᾰ́γξητον	πλᾰ́γξωμεν	πλᾰ́γξητε	πλᾰ́γξωσῐ(ν)
	optative	πλᾰ́γξαιμῐ	πλᾰ́γξειᾰς, πλᾰ́γξαις	πλᾰ́γξειε(ν), πλᾰ́γξαι	πλᾰ́γξαιτον	πλᾰγξαίτην	πλᾰ́γξαιμεν	πλᾰ́γξαιτε	πλᾰ́γξειᾰν, πλᾰ́γξαιεν
	imperative		πλᾰ́γξον	πλᾰγξᾰ́τω	πλᾰ́γξᾰτον	πλᾰγξᾰ́των		πλᾰ́γξᾰτε	πλᾰγξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπλᾰγξᾰ́μην	ἐπλᾰ́γξω	ἐπλᾰ́γξᾰτο	ἐπλᾰ́γξᾰσθον	ἐπλᾰγξᾰ́σθην	ἐπλᾰγξᾰ́μεθᾰ	ἐπλᾰ́γξᾰσθε	ἐπλᾰ́γξᾰντο
	subjunctive	πλᾰ́γξωμαι	πλᾰ́γξῃ	πλᾰ́γξηται	πλᾰ́γξησθον	πλᾰ́γξησθον	πλᾰγξώμεθᾰ	πλᾰ́γξησθε	πλᾰ́γξωνται
	optative	πλᾰγξαίμην	πλᾰ́γξαιο	πλᾰ́γξαιτο	πλᾰ́γξαισθον	πλᾰγξαίσθην	πλᾰγξαίμεθᾰ	πλᾰ́γξαισθε	πλᾰ́γξαιντο
	imperative		πλᾰ́γξαι	πλᾰγξᾰ́σθω	πλᾰ́γξᾰσθον	πλᾰγξᾰ́σθων		πλᾰ́γξᾰσθε	πλᾰγξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπλᾰ́γχθην	ἐπλᾰ́γχθης	ἐπλᾰ́γχθη	ἐπλᾰ́γχθητον	ἐπλᾰγχθήτην	ἐπλᾰ́γχθημεν	ἐπλᾰ́γχθητε	ἐπλᾰ́γχθησᾰν
	subjunctive	πλᾰγχθῶ	πλᾰγχθῇς	πλᾰγχθῇ	πλᾰγχθῆτον	πλᾰγχθῆτον	πλᾰγχθῶμεν	πλᾰγχθῆτε	πλᾰγχθῶσῐ(ν)
	optative	πλᾰγχθείην	πλᾰγχθείης	πλᾰγχθείη	πλᾰγχθεῖτον, πλᾰγχθείητον	πλᾰγχθείτην, πλᾰγχθειήτην	πλᾰγχθεῖμεν, πλᾰγχθείημεν	πλᾰγχθεῖτε, πλᾰγχθείητε	πλᾰγχθεῖεν, πλᾰγχθείησᾰν
	imperative		πλᾰ́γχθητῐ	πλᾰγχθήτω	πλᾰ́γχθητον	πλᾰγχθήτων		πλᾰ́γχθητε	πλᾰγχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλᾰ́γξαι			πλᾰ́γξᾰσθαι		πλᾰγχθῆναι
participle	m	πλᾰ́γξᾱς			πλᾰγξᾰ́μενος		πλᾰγχθείς
	f	πλᾰ́γξᾱσᾰ			πλᾰγξᾰμένη		πλᾰγχθεῖσᾰ
	n	πλᾰ́γξᾰν			πλᾰγξᾰ́μενον		πλᾰγχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πλᾰ́γξᾰ, πλᾰ́γχθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰ́γξᾰ	πλᾰ́γξᾰς	πλᾰ́γξε(ν)	πλᾰ́γξᾰτον	πλᾰγξᾰ́την	πλᾰ́γξᾰμεν	πλᾰ́γξᾰτε	πλᾰ́γξᾰν
	subjunctive	πλᾰ́γξω, πλᾰ́γξωμῐ	πλᾰ́γξῃς, πλᾰ́γξῃσθᾰ	πλᾰ́γξῃ, πλᾰ́γξῃσῐ	πλᾰ́γξητον	πλᾰ́γξητον	πλᾰ́γξωμεν	πλᾰ́γξητε	πλᾰ́γξωσῐ(ν)
	optative	πλᾰ́γξαιμῐ	πλᾰ́γξαις, πλᾰ́γξαισθᾰ, πλᾰ́γξειᾰς	πλᾰ́γξειε(ν), πλᾰ́γξαι	πλᾰγξεῖτον	πλᾰγξείτην	πλᾰγξεῖμεν	πλᾰγξεῖτε	πλᾰγξεῖεν
	imperative		πλᾰ́γξον	πλᾰγξᾰ́τω	πλᾰ́γξᾰτον	πλᾰγξᾰ́των		πλᾰ́γξᾰτε	πλᾰγξᾰ́ντων
passive	indicative	πλᾰ́γχθην	πλᾰ́γχθης	πλᾰ́γχθη	πλᾰ́γχθητον	πλᾰγχθήτην	πλᾰ́γχθημεν	πλᾰ́γχθητε	πλᾰ́γχθησᾰν, πλᾰ́γχθεν
	subjunctive	πλᾰγχθῶ	πλᾰγχθῇς	πλᾰγχθῇ	πλᾰγχθῆτον	πλᾰγχθῆτον	πλᾰγχθῶμεν	πλᾰγχθῆτε	πλᾰγχθῶσῐ(ν)
	optative	πλᾰγχθείην	πλᾰγχθείης	πλᾰγχθείη	πλᾰγχθεῖτον, πλᾰγχθείητον	πλᾰγχθείτην, πλᾰγχθειήτην	πλᾰγχθεῖμεν, πλᾰγχθείημεν	πλᾰγχθεῖτε, πλᾰγχθείητε	πλᾰ́γχθειεν, πλᾰγχθείησᾰν
	imperative		πλᾰ́γχθητῐ	πλᾰγχθήτω	πλᾰ́γχθητον	πλᾰγχθήτων		πλᾰ́γχθητε	πλᾰγχθέντων
		active					passive
infinitive		πλᾰ́γξαι/πλᾰγξᾰ́μεν/πλᾰγξᾰμέναι					πλᾰγχθῆναι/πλᾰγχθήμεναι
participle	m	πλᾰ́γξᾱς					πλᾰγχθείς
	f	πλᾰ́γξᾱσᾰ					πλᾰγχθεῖσᾰ
	n	πλᾰ́γξᾰν					πλᾰγχθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀποπλᾰ́ζω (apoplázō)
πλᾰγκτήρ (planktḗr)
πλᾰγκτός (planktós)
πλᾰγκτῠ́ς (planktús)
πᾰρᾰπλᾰ́ζω (paraplázō)