πολιορκέω

Ancient Greek

Etymology

πόλῐς (pólis, “city”) +‎ ἕρκος (hérkos, “fence”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.li.or.ké.ɔː/ → /po.li.orˈce.o/ → /po.li.orˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.li.or.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.li.orˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.li.orˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.li.orˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.li.orˈce.o/

Verb

πολῐορκέω • (poliorkéō)

1. to besiege, blockade

Conjugation

   Present: πολῐορκῶ, πολῐορκοῦμαι (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐορκῶ	πολῐορκεῖς	πολῐορκεῖ	πολῐορκεῖτον	πολῐορκεῖτον	πολῐορκοῦμεν	πολῐορκεῖτε	πολῐορκοῦσῐ(ν)
	subjunctive	πολῐορκῶ	πολῐορκῇς	πολῐορκῇ	πολῐορκῆτον	πολῐορκῆτον	πολῐορκῶμεν	πολῐορκῆτε	πολῐορκῶσῐ(ν)
	optative	πολῐορκοίην, πολῐορκοῖμῐ	πολῐορκοίης, πολῐορκοῖς	πολῐορκοίη, πολῐορκοῖ	πολῐορκοῖτον, πολῐορκοίητον	πολῐορκοίτην, πολῐορκοιήτην	πολῐορκοῖμεν, πολῐορκοίημεν	πολῐορκοῖτε, πολῐορκοίητε	πολῐορκοῖεν, πολῐορκοίησᾰν
	imperative		πολῐόρκει	πολῐορκείτω	πολῐορκεῖτον	πολῐορκείτων		πολῐορκεῖτε	πολῐορκούντων
middle/ passive	indicative	πολῐορκοῦμαι	πολῐορκεῖ, πολῐορκῇ	πολῐορκεῖται	πολῐορκεῖσθον	πολῐορκεῖσθον	πολῐορκούμεθᾰ	πολῐορκεῖσθε	πολῐορκοῦνται
	subjunctive	πολῐορκῶμαι	πολῐορκῇ	πολῐορκῆται	πολῐορκῆσθον	πολῐορκῆσθον	πολῐορκώμεθᾰ	πολῐορκῆσθε	πολῐορκῶνται
	optative	πολῐορκοίμην	πολῐορκοῖο	πολῐορκοῖτο	πολῐορκοῖσθον	πολῐορκοίσθην	πολῐορκοίμεθᾰ	πολῐορκοῖσθε	πολῐορκοῖντο
	imperative		πολῐορκοῦ	πολῐορκείσθω	πολῐορκεῖσθον	πολῐορκείσθων		πολῐορκεῖσθε	πολῐορκείσθων
		active				middle/passive
infinitive		πολῐορκεῖν				πολῐορκεῖσθαι
participle	m	πολῐορκῶν				πολῐορκούμενος
	f	πολῐορκοῦσᾰ				πολῐορκουμένη
	n	πολῐορκοῦν				πολῐορκούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πολῐορκέω, πολῐορκέομαι (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐορκέω	πολῐορκέεις	πολῐορκέει	πολῐορκέετον	πολῐορκέετον	πολῐορκέομεν	πολῐορκέετε	πολῐορκέουσῐ(ν)
	subjunctive	πολῐορκέω	πολῐορκέῃς	πολῐορκέῃ	πολῐορκέητον	πολῐορκέητον	πολῐορκέωμεν	πολῐορκέητε	πολῐορκέωσῐ(ν)
	optative	πολῐορκέοιμῐ	πολῐορκέοις	πολῐορκέοι	πολῐορκέοιτον	πολῐορκεοίτην	πολῐορκέοιμεν	πολῐορκέοιτε	πολῐορκέοιεν
	imperative		πολῐόρκεε	πολῐορκεέτω	πολῐορκέετον	πολῐορκεέτων		πολῐορκέετε	πολῐορκεόντων
middle/ passive	indicative	πολῐορκέομαι	πολῐορκέεαι	πολῐορκέεται	πολῐορκέεσθον	πολῐορκέεσθον	πολῐορκεόμεθᾰ	πολῐορκέεσθε	πολῐορκέονται
	subjunctive	πολῐορκέωμαι	πολῐορκέηαι	πολῐορκέηται	πολῐορκέησθον	πολῐορκέησθον	πολῐορκεώμεθᾰ	πολῐορκέησθε	πολῐορκέωνται
	optative	πολῐορκεοίμην	πολῐορκέοιο	πολῐορκέοιτο	πολῐορκέοισθον	πολῐορκεοίσθην	πολῐορκεοίμεθᾰ	πολῐορκέοισθε	πολῐορκεοίᾰτο
	imperative		πολῐορκέευ	πολῐορκεέσθω	πολῐορκέεσθον	πολῐορκεέσθων		πολῐορκέεσθε	πολῐορκεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πολῐορκέειν				πολῐορκέεσθαι
participle	m	πολῐορκέων				πολῐορκεόμενος
	f	πολῐορκέουσᾰ				πολῐορκεομένη
	n	πολῐορκέον				πολῐορκεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πολῐορκέω, πολῐορκεῦμαι (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐορκέω	πολῐορκεῖς	πολῐορκεῖ	πολῐορκεῖτον	πολῐορκεῖτον	πολῐορκεῦμεν	πολῐορκεῖτε	πολῐορκεῦσῐ(ν)
	subjunctive	πολῐορκέω	πολῐορκῇς	πολῐορκῇ	πολῐορκῆτον	πολῐορκῆτον	πολῐορκέωμεν	πολῐορκῆτε	πολῐορκέωσῐ(ν)
	optative	πολῐορκέοιμι	πολῐορκέοις	πολῐορκέοι	πολῐορκέοιτον	πολῐορκεοίτην	πολῐορκέοιμεν	πολῐορκέοιτε	πολῐορκέοιεν
	imperative		πολῐόρκει	πολῐορκείτω	πολῐορκεῖτον	πολῐορκείτων		πολῐορκεῖτε	πολῐορκεύντων
middle/ passive	indicative	πολῐορκεῦμαι	πολῐορκῇ	πολῐορκεῖται	πολῐορκεῖσθον	πολῐορκεῖσθον	πολῐορκεύμεθᾰ	πολῐορκεῖσθε	πολῐορκεῦνται
	subjunctive	πολῐορκέωμαι	πολῐορκῇ	πολῐορκῆται	πολῐορκῆσθον	πολῐορκῆσθον	πολῐορκεώμεθᾰ	πολῐορκῆσθε	πολῐορκέωνται
	optative	πολῐορκεοίμην	πολῐορκέοιο	πολῐορκέοιτο	πολῐορκέοισθον	πολῐορκεοίσθην	πολῐορκεοίμεθᾰ	πολῐορκέοισθε	πολῐορκεοίᾰτο
	imperative		πολῐορκεῦ	πολῐορκείσθω	πολῐορκεῖσθον	πολῐορκείσθων		πολῐορκεῖσθε	πολῐορκείσθων
		active				middle/passive
infinitive		πολῐορκεῖν				πολῐορκεῖσθαι
participle	m	πολῐορκέων				πολῐορκεύμενος
	f	πολῐορκεῦσᾰ				πολῐορκευμένη
	n	πολῐορκεῦν				πολῐορκεύμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπολῐόρκουν, ἐπολῐορκούμην (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐόρκουν	ἐπολῐόρκεις	ἐπολῐόρκει	ἐπολῐορκεῖτον	ἐπολῐορκείτην	ἐπολῐορκοῦμεν	ἐπολῐορκεῖτε	ἐπολῐόρκουν
middle/ passive	indicative	ἐπολῐορκούμην	ἐπολῐορκοῦ	ἐπολῐορκεῖτο	ἐπολῐορκεῖσθον	ἐπολῐορκείσθην	ἐπολῐορκούμεθᾰ	ἐπολῐορκεῖσθε	ἐπολῐορκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπολῐόρκεον, ἐπολῐορκεόμην (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐόρκεον	ἐπολῐόρκεες	ἐπολῐόρκεε(ν)	ἐπολῐορκέετον	ἐπολῐορκεέτην	ἐπολῐορκέομεν	ἐπολῐορκέετε	ἐπολῐόρκεον
middle/ passive	indicative	ἐπολῐορκεόμην	ἐπολῐορκέου	ἐπολῐορκέετο	ἐπολῐορκέεσθον	ἐπολῐορκεέσθην	ἐπολῐορκεόμεθᾰ	ἐπολῐορκέεσθε	ἐπολῐορκέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπολῐόρκευν, ἐπολῐορκεύμην (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐόρκευν	ἐπολῐόρκεις	ἐπολῐόρκει	ἐπολῐορκεῖτον	ἐπολῐορκείτην	ἐπολῐορκεῦμεν	ἐπολῐορκεῖτε	ἐπολῐόρκευν
middle/ passive	indicative	ἐπολῐορκεύμην	ἐπολῐορκεῦ	ἐπολῐορκεῖτο	ἐπολῐορκεῖσθον	ἐπολῐορκείσθην	ἐπολῐορκεύμεθᾰ	ἐπολῐορκεῖσθε	ἐπολῐορκεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πολῐορκήσω, πολῐορκήσομαι, πολῐορκηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐορκήσω	πολῐορκήσεις	πολῐορκήσει	πολῐορκήσετον	πολῐορκήσετον	πολῐορκήσομεν	πολῐορκήσετε	πολῐορκήσουσῐ(ν)
	optative	πολῐορκήσοιμῐ	πολῐορκήσοις	πολῐορκήσοι	πολῐορκήσοιτον	πολῐορκησοίτην	πολῐορκήσοιμεν	πολῐορκήσοιτε	πολῐορκήσοιεν
middle	indicative	πολῐορκήσομαι	πολῐορκήσῃ, πολῐορκήσει	πολῐορκήσεται	πολῐορκήσεσθον	πολῐορκήσεσθον	πολῐορκησόμεθᾰ	πολῐορκήσεσθε	πολῐορκήσονται
	optative	πολῐορκησοίμην	πολῐορκήσοιο	πολῐορκήσοιτο	πολῐορκήσοισθον	πολῐορκησοίσθην	πολῐορκησοίμεθᾰ	πολῐορκήσοισθε	πολῐορκήσοιντο
passive	indicative	πολῐορκηθήσομαι	πολῐορκηθήσῃ	πολῐορκηθήσεται	πολῐορκηθήσεσθον	πολῐορκηθήσεσθον	πολῐορκηθησόμεθᾰ	πολῐορκηθήσεσθε	πολῐορκηθήσονται
	optative	πολῐορκηθησοίμην	πολῐορκηθήσοιο	πολῐορκηθήσοιτο	πολῐορκηθήσοισθον	πολῐορκηθησοίσθην	πολῐορκηθησοίμεθᾰ	πολῐορκηθήσοισθε	πολῐορκηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πολῐορκήσειν			πολῐορκήσεσθαι		πολῐορκηθήσεσθαι
participle	m	πολῐορκήσων			πολῐορκησόμενος		πολῐορκηθησόμενος
	f	πολῐορκήσουσᾰ			πολῐορκησομένη		πολῐορκηθησομένη
	n	πολῐορκῆσον			πολῐορκησόμενον		πολῐορκηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπολῐόρκησᾰ, ἐπολῐορκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐόρκησᾰ	ἐπολῐόρκησᾰς	ἐπολῐόρκησε(ν)	ἐπολῐορκήσᾰτον	ἐπολῐορκησᾰ́την	ἐπολῐορκήσᾰμεν	ἐπολῐορκήσᾰτε	ἐπολῐόρκησᾰν
	subjunctive	πολῐορκήσω	πολῐορκήσῃς	πολῐορκήσῃ	πολῐορκήσητον	πολῐορκήσητον	πολῐορκήσωμεν	πολῐορκήσητε	πολῐορκήσωσῐ(ν)
	optative	πολῐορκήσαιμῐ	πολῐορκήσειᾰς, πολῐορκήσαις	πολῐορκήσειε(ν), πολῐορκήσαι	πολῐορκήσαιτον	πολῐορκησαίτην	πολῐορκήσαιμεν	πολῐορκήσαιτε	πολῐορκήσειᾰν, πολῐορκήσαιεν
	imperative		πολῐόρκησον	πολῐορκησᾰ́τω	πολῐορκήσᾰτον	πολῐορκησᾰ́των		πολῐορκήσᾰτε	πολῐορκησᾰ́ντων
passive	indicative	ἐπολῐορκήθην	ἐπολῐορκήθης	ἐπολῐορκήθη	ἐπολῐορκήθητον	ἐπολῐορκηθήτην	ἐπολῐορκήθημεν	ἐπολῐορκήθητε	ἐπολῐορκήθησᾰν
	subjunctive	πολῐορκηθῶ	πολῐορκηθῇς	πολῐορκηθῇ	πολῐορκηθῆτον	πολῐορκηθῆτον	πολῐορκηθῶμεν	πολῐορκηθῆτε	πολῐορκηθῶσῐ(ν)
	optative	πολῐορκηθείην	πολῐορκηθείης	πολῐορκηθείη	πολῐορκηθεῖτον, πολῐορκηθείητον	πολῐορκηθείτην, πολῐορκηθειήτην	πολῐορκηθεῖμεν, πολῐορκηθείημεν	πολῐορκηθεῖτε, πολῐορκηθείητε	πολῐορκηθεῖεν, πολῐορκηθείησᾰν
	imperative		πολῐορκήθητῐ	πολῐορκηθήτω	πολῐορκήθητον	πολῐορκηθήτων		πολῐορκήθητε	πολῐορκηθέντων
		active					passive
infinitive		πολῐορκῆσαι					πολῐορκηθῆναι
participle	m	πολῐορκήσᾱς					πολῐορκηθείς
	f	πολῐορκήσᾱσᾰ					πολῐορκηθεῖσᾰ
	n	πολῐορκῆσᾰν					πολῐορκηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπολῐόρκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπολῐόρκημαι	πεπολῐόρκησαι	πεπολῐόρκηται	πεπολῐόρκησθον	πεπολῐόρκησθον	πεπολῐορκήμεθᾰ	πεπολῐόρκησθε	πεπολῐόρκηνται
	subjunctive	πεπολῐορκημένος ὦ	πεπολῐορκημένος ᾖς	πεπολῐορκημένος ᾖ	πεπολῐορκημένω ἦτον	πεπολῐορκημένω ἦτον	πεπολῐορκημένοι ὦμεν	πεπολῐορκημένοι ἦτε	πεπολῐορκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπολῐορκημένος εἴην	πεπολῐορκημένος εἴης	πεπολῐορκημένος εἴη	πεπολῐορκημένω εἴητον/εἶτον	πεπολῐορκημένω εἰήτην/εἴτην	πεπολῐορκημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπολῐορκημένοι εἴητε/εἶτε	πεπολῐορκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπολῐόρκησο	πεπολῐορκήσθω	πεπολῐόρκησθον	πεπολῐορκήσθων		πεπολῐόρκησθε	πεπολῐορκήσθων
						middle/passive
infinitive						πεπολῐορκῆσθαι
participle	m					πεπολῐορκημένος
	f					πεπολῐορκημένη
	n					πεπολῐορκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πολιορκητικός (poliorkētikós)
• πολιορκία (poliorkía)

 

Further reading

• “πολιορκέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πολιορκέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πολιορκέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette