πολιορκητικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek πολῐορκέω (poliorkéō, “to besiege, blockade”) (from πόλις (pólis, “city”) (ultimately from Proto-Indo-European *tpelH- (“city; fortification”)) + ἕρκος (hérkos, “enclosure; fence”) (ultimately from Proto-Indo-European *serḱ- (“to emend, make good, recompense”))) + -τῐκός (-tikós, suffix forming adjectives meaning ‘of or relating to’).

Adjective

πολιορκητικός • (poliorkitikós) m (feminine πολιορκητική, neuter πολιορκητικό)

1. besieging, siege

   πολιορκητική μηχανή

   poliorkitikí michaní

   siege engine

Declension

Declension of πολιορκητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολιορκητικός •	πολιορκητική •	πολιορκητικό •	πολιορκητικοί •	πολιορκητικές •	πολιορκητικά •
genitive	πολιορκητικού •	πολιορκητικής •	πολιορκητικού •	πολιορκητικών •	πολιορκητικών •	πολιορκητικών •
accusative	πολιορκητικό •	πολιορκητική •	πολιορκητικό •	πολιορκητικούς •	πολιορκητικές •	πολιορκητικά •
vocative	πολιορκητικέ •	πολιορκητική •	πολιορκητικό •	πολιορκητικοί •	πολιορκητικές •	πολιορκητικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολιορκητικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολιορκητικός, etc.)

Related terms

• πολιορκητικός κριός m (poliorkitikós kriós, “battering ram”)

• and see: πολιορκώ (poliorkó, “to lay siege to, to besiege”)