προαιρετικός
Greek
editEtymology
editLearned borrowing from Ancient Greek προαιρετικός (proairetikós, “freely choosing”) with semantic loan from French facultatif.[1]
Pronunciation
editAdjective
editπροαιρετικός • (proairetikós) m (feminine προαιρετική, neuter προαιρετικό)
- optional
- Antonym: υποχρεωτικός (ypochreotikós)
Declension
editDeclension of προαιρετικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | προαιρετικός • | προαιρετική • | προαιρετικό • | προαιρετικοί • | προαιρετικές • | προαιρετικά • |
| genitive | προαιρετικού • | προαιρετικής • | προαιρετικού • | προαιρετικών • | προαιρετικών • | προαιρετικών • |
| accusative | προαιρετικό • | προαιρετική • | προαιρετικό • | προαιρετικούς • | προαιρετικές • | προαιρετικά • |
| vocative | προαιρετικέ • | προαιρετική • | προαιρετικό • | προαιρετικοί • | προαιρετικές • | προαιρετικά • |
Derived terms
edit- προαιρετικά (proairetiká, “optionally”, adverb)
References
edit- ^ “προαιρετικός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
Categories:
- Greek terms borrowed from Ancient Greek
- Greek learned borrowings from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek semantic loans from French
- Greek terms derived from French
- Greek terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Greek/os
- Rhymes:Greek/os/5 syllables
- Greek lemmas
- Greek adjectives
- Greek adjectives in declension ός-ή-ό