προγράφω

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ γράφω (gráphō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɡrá.pʰɔː/ → /proˈɣra.ɸo/ → /proˈɣra.fo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɡrá.pʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈɡra.pʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈɣra.ɸo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈɣra.fo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈɣra.fo/

Verb

προγράφω • (prográphō)

1. to write before or first
2. to give public notice of, set forth publicly
3. to summon by public notice
4. to write at the top

Conjugation

   Present: προγρᾰ́φω, προγρᾰ́φομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προγρᾰ́φω	προγρᾰ́φεις	προγρᾰ́φει	προγρᾰ́φετον	προγρᾰ́φετον	προγρᾰ́φομεν	προγρᾰ́φετε	προγρᾰ́φουσῐ(ν)
	subjunctive	προγρᾰ́φω	προγρᾰ́φῃς	προγρᾰ́φῃ	προγρᾰ́φητον	προγρᾰ́φητον	προγρᾰ́φωμεν	προγρᾰ́φητε	προγρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	προγρᾰ́φοιμῐ	προγρᾰ́φοις	προγρᾰ́φοι	προγρᾰ́φοιτον	προγρᾰφοίτην	προγρᾰ́φοιμεν	προγρᾰ́φοιτε	προγρᾰ́φοιεν
	imperative		πρόγρᾰφε	προγρᾰφέτω	προγρᾰ́φετον	προγρᾰφέτων		προγρᾰ́φετε	προγρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	προγρᾰ́φομαι	προγρᾰ́φῃ, προγρᾰ́φει	προγρᾰ́φεται	προγρᾰ́φεσθον	προγρᾰ́φεσθον	προγρᾰφόμεθᾰ	προγρᾰ́φεσθε	προγρᾰ́φονται
	subjunctive	προγρᾰ́φωμαι	προγρᾰ́φῃ	προγρᾰ́φηται	προγρᾰ́φησθον	προγρᾰ́φησθον	προγρᾰφώμεθᾰ	προγρᾰ́φησθε	προγρᾰ́φωνται
	optative	προγρᾰφοίμην	προγρᾰ́φοιο	προγρᾰ́φοιτο	προγρᾰ́φοισθον	προγρᾰφοίσθην	προγρᾰφοίμεθᾰ	προγρᾰ́φοισθε	προγρᾰ́φοιντο
	imperative		προγρᾰ́φου	προγρᾰφέσθω	προγρᾰ́φεσθον	προγρᾰφέσθων		προγρᾰ́φεσθε	προγρᾰφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προγρᾰ́φειν				προγρᾰ́φεσθαι
participle	m	προγρᾰ́φων				προγρᾰφόμενος
	f	προγρᾰ́φουσᾰ				προγρᾰφομένη
	n	προγρᾰ́φον				προγρᾰφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προέγρᾰφον, προεγρᾰφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέγρᾰφον	προέγρᾰφες	προέγρᾰφε(ν)	προεγρᾰ́φετον	προεγρᾰφέτην	προεγρᾰ́φομεν	προεγρᾰ́φετε	προέγρᾰφον
middle/ passive	indicative	προεγρᾰφόμην	προεγρᾰ́φου	προεγρᾰ́φετο	προεγρᾰ́φεσθον	προεγρᾰφέσθην	προεγρᾰφόμεθᾰ	προεγρᾰ́φεσθε	προεγρᾰ́φοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προύγρᾰφον, προυγρᾰφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύγρᾰφον	προύγρᾰφες	προύγρᾰφε(ν)	προυγρᾰ́φετον	προυγρᾰφέτην	προυγρᾰ́φομεν	προυγρᾰ́φετε	προύγρᾰφον
middle/ passive	indicative	προυγρᾰφόμην	προυγρᾰ́φου	προυγρᾰ́φετο	προυγρᾰ́φεσθον	προυγρᾰφέσθην	προυγρᾰφόμεθᾰ	προυγρᾰ́φεσθε	προυγρᾰ́φοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προγρᾰ́ψω, προγρᾰ́ψομαι, προγρᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προγρᾰ́ψω	προγρᾰ́ψεις	προγρᾰ́ψει	προγρᾰ́ψετον	προγρᾰ́ψετον	προγρᾰ́ψομεν	προγρᾰ́ψετε	προγρᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	προγρᾰ́ψοιμῐ	προγρᾰ́ψοις	προγρᾰ́ψοι	προγρᾰ́ψοιτον	προγρᾰψοίτην	προγρᾰ́ψοιμεν	προγρᾰ́ψοιτε	προγρᾰ́ψοιεν
middle	indicative	προγρᾰ́ψομαι	προγρᾰ́ψῃ, προγρᾰ́ψει	προγρᾰ́ψεται	προγρᾰ́ψεσθον	προγρᾰ́ψεσθον	προγρᾰψόμεθᾰ	προγρᾰ́ψεσθε	προγρᾰ́ψονται
	optative	προγρᾰψοίμην	προγρᾰ́ψοιο	προγρᾰ́ψοιτο	προγρᾰ́ψοισθον	προγρᾰψοίσθην	προγρᾰψοίμεθᾰ	προγρᾰ́ψοισθε	προγρᾰ́ψοιντο
passive	indicative	προγρᾰφήσομαι	προγρᾰφήσῃ	προγρᾰφήσεται	προγρᾰφήσεσθον	προγρᾰφήσεσθον	προγρᾰφησόμεθᾰ	προγρᾰφήσεσθε	προγρᾰφήσονται
	optative	προγρᾰφησοίμην	προγρᾰφήσοιο	προγρᾰφήσοιτο	προγρᾰφήσοισθον	προγρᾰφησοίσθην	προγρᾰφησοίμεθᾰ	προγρᾰφήσοισθε	προγρᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προγρᾰ́ψειν			προγρᾰ́ψεσθαι		προγρᾰφήσεσθαι
participle	m	προγρᾰ́ψων			προγρᾰψόμενος		προγρᾰφησόμενος
	f	προγρᾰ́ψουσᾰ			προγρᾰψομένη		προγρᾰφησομένη
	n	προγρᾰ́ψον			προγρᾰψόμενον		προγρᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προέγρᾰψᾰ, προεγρᾰψᾰ́μην, προεγρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέγρᾰψᾰ	προέγρᾰψᾰς	προέγρᾰψε(ν)	προεγρᾰ́ψᾰτον	προεγρᾰψᾰ́την	προεγρᾰ́ψᾰμεν	προεγρᾰ́ψᾰτε	προέγρᾰψᾰν
	subjunctive	προγρᾰ́ψω	προγρᾰ́ψῃς	προγρᾰ́ψῃ	προγρᾰ́ψητον	προγρᾰ́ψητον	προγρᾰ́ψωμεν	προγρᾰ́ψητε	προγρᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	προγρᾰ́ψαιμῐ	προγρᾰ́ψειᾰς, προγρᾰ́ψαις	προγρᾰ́ψειε(ν), προγρᾰ́ψαι	προγρᾰ́ψαιτον	προγρᾰψαίτην	προγρᾰ́ψαιμεν	προγρᾰ́ψαιτε	προγρᾰ́ψειᾰν, προγρᾰ́ψαιεν
	imperative		πρόγρᾰψον	προγρᾰψᾰ́τω	προγρᾰ́ψᾰτον	προγρᾰψᾰ́των		προγρᾰ́ψᾰτε	προγρᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	προεγρᾰψᾰ́μην	προεγρᾰ́ψω	προεγρᾰ́ψᾰτο	προεγρᾰ́ψᾰσθον	προεγρᾰψᾰ́σθην	προεγρᾰψᾰ́μεθᾰ	προεγρᾰ́ψᾰσθε	προεγρᾰ́ψᾰντο
	subjunctive	προγρᾰ́ψωμαι	προγρᾰ́ψῃ	προγρᾰ́ψηται	προγρᾰ́ψησθον	προγρᾰ́ψησθον	προγρᾰψώμεθᾰ	προγρᾰ́ψησθε	προγρᾰ́ψωνται
	optative	προγρᾰψαίμην	προγρᾰ́ψαιο	προγρᾰ́ψαιτο	προγρᾰ́ψαισθον	προγρᾰψαίσθην	προγρᾰψαίμεθᾰ	προγρᾰ́ψαισθε	προγρᾰ́ψαιντο
	imperative		πρόγρᾰψαι	προγρᾰψᾰ́σθω	προγρᾰ́ψᾰσθον	προγρᾰψᾰ́σθων		προγρᾰ́ψᾰσθε	προγρᾰψᾰ́σθων
passive	indicative	προεγρᾰ́φην	προεγρᾰ́φης	προεγρᾰ́φη	προεγρᾰ́φητον	προεγρᾰφήτην	προεγρᾰ́φημεν	προεγρᾰ́φητε	προεγρᾰ́φησᾰν
	subjunctive	προγρᾰφῶ	προγρᾰφῇς	προγρᾰφῇ	προγρᾰφῆτον	προγρᾰφῆτον	προγρᾰφῶμεν	προγρᾰφῆτε	προγρᾰφῶσῐ(ν)
	optative	προγρᾰφείην	προγρᾰφείης	προγρᾰφείη	προγρᾰφεῖτον, προγρᾰφείητον	προγρᾰφείτην, προγρᾰφειήτην	προγρᾰφεῖμεν, προγρᾰφείημεν	προγρᾰφεῖτε, προγρᾰφείητε	προγρᾰφεῖεν, προγρᾰφείησᾰν
	imperative		προγρᾰ́φηθῐ	προγρᾰφήτω	προγρᾰ́φητον	προγρᾰφήτων		προγρᾰ́φητε	προγρᾰφέντων
		active			middle		passive
infinitive		προγρᾰ́ψαι			προγρᾰ́ψᾰσθαι		προγρᾰφῆναι
participle	m	προγρᾰ́ψᾱς			προγρᾰψᾰ́μενος		προγρᾰφείς
	f	προγρᾰ́ψᾱσᾰ			προγρᾰψᾰμένη		προγρᾰφεῖσᾰ
	n	προγρᾰ́ψᾰν			προγρᾰψᾰ́μενον		προγρᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προύγρᾰψᾰ, προυγρᾰψᾰ́μην, προυγρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύγρᾰψᾰ	προύγρᾰψᾰς	προύγρᾰψε(ν)	προυγρᾰ́ψᾰτον	προυγρᾰψᾰ́την	προυγρᾰ́ψᾰμεν	προυγρᾰ́ψᾰτε	προύγρᾰψᾰν
middle	indicative	προυγρᾰψᾰ́μην	προυγρᾰ́ψω	προυγρᾰ́ψᾰτο	προυγρᾰ́ψᾰσθον	προυγρᾰψᾰ́σθην	προυγρᾰψᾰ́μεθᾰ	προυγρᾰ́ψᾰσθε	προυγρᾰ́ψᾰντο
passive	indicative	προυγρᾰ́φην	προυγρᾰ́φης	προυγρᾰ́φη	προυγρᾰ́φητον	προυγρᾰφήτην	προυγρᾰ́φημεν	προυγρᾰ́φητε	προυγρᾰ́φησᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προγέγρᾰφᾰ, προγέγρᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προγέγρᾰφᾰ	προγέγρᾰφᾰς	προγέγρᾰφε(ν)	προγεγρᾰ́φᾰτον	προγεγρᾰ́φᾰτον	προγεγρᾰ́φᾰμεν	προγεγρᾰ́φᾰτε	προγεγρᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προγεγρᾰ́φω	προγεγρᾰ́φῃς	προγεγρᾰ́φῃ	προγεγρᾰ́φητον	προγεγρᾰ́φητον	προγεγρᾰ́φωμεν	προγεγρᾰ́φητε	προγεγρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	προγεγρᾰ́φοιμῐ, προγεγρᾰφοίην	προγεγρᾰ́φοις, προγεγρᾰφοίης	προγεγρᾰ́φοι, προγεγρᾰφοίη	προγεγρᾰ́φοιτον	προγεγρᾰφοίτην	προγεγρᾰ́φοιμεν	προγεγρᾰ́φοιτε	προγεγρᾰ́φοιεν
	imperative		προγέγρᾰφε	προγεγρᾰφέτω	προγεγρᾰ́φετον	προγεγρᾰφέτων		προγεγρᾰ́φετε	προγεγρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	προγέγρᾰμμαι	προγέγρᾰψαι	προγέγρᾰπται	προγέγρᾰφθον	προγέγρᾰφθον	προγεγρᾰ́μμεθᾰ	προγέγρᾰφθε	προγεγρᾰ́φᾰται
	subjunctive	προγεγρᾰμμένος ὦ	προγεγρᾰμμένος ᾖς	προγεγρᾰμμένος ᾖ	προγεγρᾰμμένω ἦτον	προγεγρᾰμμένω ἦτον	προγεγρᾰμμένοι ὦμεν	προγεγρᾰμμένοι ἦτε	προγεγρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προγεγρᾰμμένος εἴην	προγεγρᾰμμένος εἴης	προγεγρᾰμμένος εἴη	προγεγρᾰμμένω εἴητον/εἶτον	προγεγρᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	προγεγρᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	προγεγρᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	προγεγρᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προγέγρᾰψο	προγεγρᾰ́φθω	προγέγρᾰφθον	προγεγρᾰ́φθων		προγέγρᾰφθε	προγεγρᾰ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		προγεγρᾰφέναι				προγεγρᾰ́φθαι
participle	m	προγεγρᾰφώς				προγεγρᾰμμένος
	f	προγεγρᾰφυῖᾰ				προγεγρᾰμμένη
	n	προγεγρᾰφός				προγεγρᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προεγεγρᾰ́φειν, προεγεγρᾰ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προεγεγρᾰ́φειν, προεγεγρᾰ́φη	προεγεγρᾰ́φεις, προεγεγρᾰ́φης	προεγεγρᾰ́φει(ν)	προεγεγρᾰ́φετον	προεγεγρᾰφέτην	προεγεγρᾰ́φεμεν	προεγεγρᾰ́φετε	προεγεγρᾰ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	προεγεγρᾰ́μμην	προεγέγρᾰψο	προεγέγρᾰπτο	προεγέγρᾰφθον	προεγεγρᾰ́φθην	προεγεγρᾰ́μμεθᾰ	προεγέγρᾰφθε	προεγεγρᾰ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προυγεγρᾰ́φειν, προυγεγρᾰ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προυγεγρᾰ́φειν, προυγεγρᾰ́φη	προυγεγρᾰ́φεις, προυγεγρᾰ́φης	προυγεγρᾰ́φει(ν)	προυγεγρᾰ́φετον	προυγεγρᾰφέτην	προυγεγρᾰ́φεμεν	προυγεγρᾰ́φετε	προυγεγρᾰ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	προυγεγρᾰ́μμην	προυγέγρᾰψο	προυγέγρᾰπτο	προυγέγρᾰφθον	προυγεγρᾰ́φθην	προυγεγρᾰ́μμεθᾰ	προυγέγρᾰφθε	προυγεγρᾰ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πρόγραμμα (prógramma)
• προγραφή (prographḗ)

 

Descendants

• → Gothic: 𐍆𐌰𐌿𐍂𐌰𐌼𐌴𐌻𐌾𐌰𐌽 (fauramēljan) (calque)

Further reading

• προγράφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προγράφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4270 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • notice idem, page 562.
  • proscribe idem, page 653.