προηγουμένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nuːs/ → /pro.i.ɣuˈme.nus/ → /pro.i.ɣuˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝.ɡuˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/

Participle

προηγουμένους • (proēgouménous)

1. accusative plural masculine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.nus/
• Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νους

Noun

προηγουμένους • (proïgouménous) m (masculine)

1. Accusative plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

Participle

προηγουμένους • (proïgouménous) (learned, rare) alternative of προηγούμενους (proïgoúmenous)

1. Accusative masculine plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).