προσβοηθέω

Ancient Greek

Alternative forms

• προσβωθέω (prosbōthéō) — Ionic

Etymology

From προσ- (pros-) +‎ βοηθέω (boēthéō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /proz.bo.ɛː.tʰé.ɔː/ → /proz.βo.iˈθe.o/ → /proz.vo.iˈθe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /proz.bo.ɛː.tʰé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proz.bo.e̝ˈtʰe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proz.βo.iˈθe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proz.vo.iˈθe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proz.vo.iˈθe.o/

Verb

προσβοηθέω • (prosboēthéō)

1. to come to aid, come up with succor

Inflection

   Present: προσβοηθέω, προσβοηθέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσβοηθέω	προσβοηθέεις	προσβοηθέει	προσβοηθέετον	προσβοηθέετον	προσβοηθέομεν	προσβοηθέετε	προσβοηθέουσῐ(ν)
	subjunctive	προσβοηθέω	προσβοηθέῃς	προσβοηθέῃ	προσβοηθέητον	προσβοηθέητον	προσβοηθέωμεν	προσβοηθέητε	προσβοηθέωσῐ(ν)
	optative	προσβοηθέοιμῐ	προσβοηθέοις	προσβοηθέοι	προσβοηθέοιτον	προσβοηθεοίτην	προσβοηθέοιμεν	προσβοηθέοιτε	προσβοηθέοιεν
	imperative		προσβοήθεε	προσβοηθεέτω	προσβοηθέετον	προσβοηθεέτων		προσβοηθέετε	προσβοηθεόντων
middle/ passive	indicative	προσβοηθέομαι	προσβοηθέῃ, προσβοηθέει	προσβοηθέεται	προσβοηθέεσθον	προσβοηθέεσθον	προσβοηθεόμεθᾰ	προσβοηθέεσθε	προσβοηθέονται
	subjunctive	προσβοηθέωμαι	προσβοηθέῃ	προσβοηθέηται	προσβοηθέησθον	προσβοηθέησθον	προσβοηθεώμεθᾰ	προσβοηθέησθε	προσβοηθέωνται
	optative	προσβοηθεοίμην	προσβοηθέοιο	προσβοηθέοιτο	προσβοηθέοισθον	προσβοηθεοίσθην	προσβοηθεοίμεθᾰ	προσβοηθέοισθε	προσβοηθέοιντο
	imperative		προσβοηθέου	προσβοηθεέσθω	προσβοηθέεσθον	προσβοηθεέσθων		προσβοηθέεσθε	προσβοηθεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσβοηθέειν				προσβοηθέεσθαι
participle	m	προσβοηθέων				προσβοηθεόμενος
	f	προσβοηθέουσᾰ				προσβοηθεομένη
	n	προσβοηθέον				προσβοηθεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσβοηθῶ, προσβοηθοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσβοηθῶ	προσβοηθεῖς	προσβοηθεῖ	προσβοηθεῖτον	προσβοηθεῖτον	προσβοηθοῦμεν	προσβοηθεῖτε	προσβοηθοῦσῐ(ν)
	subjunctive	προσβοηθῶ	προσβοηθῇς	προσβοηθῇ	προσβοηθῆτον	προσβοηθῆτον	προσβοηθῶμεν	προσβοηθῆτε	προσβοηθῶσῐ(ν)
	optative	προσβοηθοίην, προσβοηθοῖμῐ	προσβοηθοίης, προσβοηθοῖς	προσβοηθοίη, προσβοηθοῖ	προσβοηθοῖτον, προσβοηθοίητον	προσβοηθοίτην, προσβοηθοιήτην	προσβοηθοῖμεν, προσβοηθοίημεν	προσβοηθοῖτε, προσβοηθοίητε	προσβοηθοῖεν, προσβοηθοίησᾰν
	imperative		προσβοήθει	προσβοηθείτω	προσβοηθεῖτον	προσβοηθείτων		προσβοηθεῖτε	προσβοηθούντων
middle/ passive	indicative	προσβοηθοῦμαι	προσβοηθεῖ, προσβοηθῇ	προσβοηθεῖται	προσβοηθεῖσθον	προσβοηθεῖσθον	προσβοηθούμεθᾰ	προσβοηθεῖσθε	προσβοηθοῦνται
	subjunctive	προσβοηθῶμαι	προσβοηθῇ	προσβοηθῆται	προσβοηθῆσθον	προσβοηθῆσθον	προσβοηθώμεθᾰ	προσβοηθῆσθε	προσβοηθῶνται
	optative	προσβοηθοίμην	προσβοηθοῖο	προσβοηθοῖτο	προσβοηθοῖσθον	προσβοηθοίσθην	προσβοηθοίμεθᾰ	προσβοηθοῖσθε	προσβοηθοῖντο
	imperative		προσβοηθοῦ	προσβοηθείσθω	προσβοηθεῖσθον	προσβοηθείσθων		προσβοηθεῖσθε	προσβοηθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσβοηθεῖν				προσβοηθεῖσθαι
participle	m	προσβοηθῶν				προσβοηθούμενος
	f	προσβοηθοῦσᾰ				προσβοηθουμένη
	n	προσβοηθοῦν				προσβοηθούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεβοήθεον, προσεβοηθεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεβοήθεον	προσεβοήθεες	προσεβοήθεε(ν)	προσεβοηθέετον	προσεβοηθεέτην	προσεβοηθέομεν	προσεβοηθέετε	προσεβοήθεον
middle/ passive	indicative	προσεβοηθεόμην	προσεβοηθέου	προσεβοηθέετο	προσεβοηθέεσθον	προσεβοηθεέσθην	προσεβοηθεόμεθᾰ	προσεβοηθέεσθε	προσεβοηθέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεβοήθουν, προσεβοηθούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεβοήθουν	προσεβοήθεις	προσεβοήθει	προσεβοηθεῖτον	προσεβοηθείτην	προσεβοηθοῦμεν	προσεβοηθεῖτε	προσεβοήθουν
middle/ passive	indicative	προσεβοηθούμην	προσεβοηθοῦ	προσεβοηθεῖτο	προσεβοηθεῖσθον	προσεβοηθείσθην	προσεβοηθούμεθᾰ	προσεβοηθεῖσθε	προσεβοηθοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσβοηθήσω, προσβοηθήσομαι, προσβοηθηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσβοηθήσω	προσβοηθήσεις	προσβοηθήσει	προσβοηθήσετον	προσβοηθήσετον	προσβοηθήσομεν	προσβοηθήσετε	προσβοηθήσουσῐ(ν)
	optative	προσβοηθήσοιμῐ	προσβοηθήσοις	προσβοηθήσοι	προσβοηθήσοιτον	προσβοηθησοίτην	προσβοηθήσοιμεν	προσβοηθήσοιτε	προσβοηθήσοιεν
middle	indicative	προσβοηθήσομαι	προσβοηθήσῃ, προσβοηθήσει	προσβοηθήσεται	προσβοηθήσεσθον	προσβοηθήσεσθον	προσβοηθησόμεθᾰ	προσβοηθήσεσθε	προσβοηθήσονται
	optative	προσβοηθησοίμην	προσβοηθήσοιο	προσβοηθήσοιτο	προσβοηθήσοισθον	προσβοηθησοίσθην	προσβοηθησοίμεθᾰ	προσβοηθήσοισθε	προσβοηθήσοιντο
passive	indicative	προσβοηθηθήσομαι	προσβοηθηθήσῃ	προσβοηθηθήσεται	προσβοηθηθήσεσθον	προσβοηθηθήσεσθον	προσβοηθηθησόμεθᾰ	προσβοηθηθήσεσθε	προσβοηθηθήσονται
	optative	προσβοηθηθησοίμην	προσβοηθηθήσοιο	προσβοηθηθήσοιτο	προσβοηθηθήσοισθον	προσβοηθηθησοίσθην	προσβοηθηθησοίμεθᾰ	προσβοηθηθήσοισθε	προσβοηθηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προσβοηθήσειν			προσβοηθήσεσθαι		προσβοηθηθήσεσθαι
participle	m	προσβοηθήσων			προσβοηθησόμενος		προσβοηθηθησόμενος
	f	προσβοηθήσουσᾰ			προσβοηθησομένη		προσβοηθηθησομένη
	n	προσβοηθῆσον			προσβοηθησόμενον		προσβοηθηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσεβοήθησᾰ, προσεβοηθησᾰ́μην, προσεβοηθήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεβοήθησᾰ	προσεβοήθησᾰς	προσεβοήθησε(ν)	προσεβοηθήσᾰτον	προσεβοηθησᾰ́την	προσεβοηθήσᾰμεν	προσεβοηθήσᾰτε	προσεβοήθησᾰν
	subjunctive	προσβοηθήσω	προσβοηθήσῃς	προσβοηθήσῃ	προσβοηθήσητον	προσβοηθήσητον	προσβοηθήσωμεν	προσβοηθήσητε	προσβοηθήσωσῐ(ν)
	optative	προσβοηθήσαιμῐ	προσβοηθήσειᾰς, προσβοηθήσαις	προσβοηθήσειε(ν), προσβοηθήσαι	προσβοηθήσαιτον	προσβοηθησαίτην	προσβοηθήσαιμεν	προσβοηθήσαιτε	προσβοηθήσειᾰν, προσβοηθήσαιεν
	imperative		προσβοήθησον	προσβοηθησᾰ́τω	προσβοηθήσᾰτον	προσβοηθησᾰ́των		προσβοηθήσᾰτε	προσβοηθησᾰ́ντων
middle	indicative	προσεβοηθησᾰ́μην	προσεβοηθήσω	προσεβοηθήσᾰτο	προσεβοηθήσᾰσθον	προσεβοηθησᾰ́σθην	προσεβοηθησᾰ́μεθᾰ	προσεβοηθήσᾰσθε	προσεβοηθήσᾰντο
	subjunctive	προσβοηθήσωμαι	προσβοηθήσῃ	προσβοηθήσηται	προσβοηθήσησθον	προσβοηθήσησθον	προσβοηθησώμεθᾰ	προσβοηθήσησθε	προσβοηθήσωνται
	optative	προσβοηθησαίμην	προσβοηθήσαιο	προσβοηθήσαιτο	προσβοηθήσαισθον	προσβοηθησαίσθην	προσβοηθησαίμεθᾰ	προσβοηθήσαισθε	προσβοηθήσαιντο
	imperative		προσβοήθησαι	προσβοηθησᾰ́σθω	προσβοηθήσᾰσθον	προσβοηθησᾰ́σθων		προσβοηθήσᾰσθε	προσβοηθησᾰ́σθων
passive	indicative	προσεβοηθήθην	προσεβοηθήθης	προσεβοηθήθη	προσεβοηθήθητον	προσεβοηθηθήτην	προσεβοηθήθημεν	προσεβοηθήθητε	προσεβοηθήθησᾰν
	subjunctive	προσβοηθηθῶ	προσβοηθηθῇς	προσβοηθηθῇ	προσβοηθηθῆτον	προσβοηθηθῆτον	προσβοηθηθῶμεν	προσβοηθηθῆτε	προσβοηθηθῶσῐ(ν)
	optative	προσβοηθηθείην	προσβοηθηθείης	προσβοηθηθείη	προσβοηθηθεῖτον, προσβοηθηθείητον	προσβοηθηθείτην, προσβοηθηθειήτην	προσβοηθηθεῖμεν, προσβοηθηθείημεν	προσβοηθηθεῖτε, προσβοηθηθείητε	προσβοηθηθεῖεν, προσβοηθηθείησᾰν
	imperative		προσβοηθήθητῐ	προσβοηθηθήτω	προσβοηθήθητον	προσβοηθηθήτων		προσβοηθήθητε	προσβοηθηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προσβοηθῆσαι			προσβοηθήσᾰσθαι		προσβοηθηθῆναι
participle	m	προσβοηθήσᾱς			προσβοηθησᾰ́μενος		προσβοηθηθείς
	f	προσβοηθήσᾱσᾰ			προσβοηθησᾰμένη		προσβοηθηθεῖσᾰ
	n	προσβοηθῆσᾰν			προσβοηθησᾰ́μενον		προσβοηθηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσβεβοήθηκᾰ, προσβεβοήθημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσβεβοήθηκᾰ	προσβεβοήθηκᾰς	προσβεβοήθηκε(ν)	προσβεβοηθήκᾰτον	προσβεβοηθήκᾰτον	προσβεβοηθήκᾰμεν	προσβεβοηθήκᾰτε	προσβεβοηθήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσβεβοηθήκω	προσβεβοηθήκῃς	προσβεβοηθήκῃ	προσβεβοηθήκητον	προσβεβοηθήκητον	προσβεβοηθήκωμεν	προσβεβοηθήκητε	προσβεβοηθήκωσῐ(ν)
	optative	προσβεβοηθήκοιμῐ, προσβεβοηθηκοίην	προσβεβοηθήκοις, προσβεβοηθηκοίης	προσβεβοηθήκοι, προσβεβοηθηκοίη	προσβεβοηθήκοιτον	προσβεβοηθηκοίτην	προσβεβοηθήκοιμεν	προσβεβοηθήκοιτε	προσβεβοηθήκοιεν
	imperative		προσβεβοήθηκε	προσβεβοηθηκέτω	προσβεβοηθήκετον	προσβεβοηθηκέτων		προσβεβοηθήκετε	προσβεβοηθηκόντων
middle/ passive	indicative	προσβεβοήθημαι	προσβεβοήθησαι	προσβεβοήθηται	προσβεβοήθησθον	προσβεβοήθησθον	προσβεβοηθήμεθᾰ	προσβεβοήθησθε	προσβεβοήθηνται
	subjunctive	προσβεβοηθημένος ὦ	προσβεβοηθημένος ᾖς	προσβεβοηθημένος ᾖ	προσβεβοηθημένω ἦτον	προσβεβοηθημένω ἦτον	προσβεβοηθημένοι ὦμεν	προσβεβοηθημένοι ἦτε	προσβεβοηθημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προσβεβοηθημένος εἴην	προσβεβοηθημένος εἴης	προσβεβοηθημένος εἴη	προσβεβοηθημένω εἴητον/εἶτον	προσβεβοηθημένω εἰήτην/εἴτην	προσβεβοηθημένοι εἴημεν/εἶμεν	προσβεβοηθημένοι εἴητε/εἶτε	προσβεβοηθημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προσβεβοήθησο	προσβεβοηθήσθω	προσβεβοήθησθον	προσβεβοηθήσθων		προσβεβοήθησθε	προσβεβοηθήσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσβεβοηθηκέναι				προσβεβοηθῆσθαι
participle	m	προσβεβοηθηκώς				προσβεβοηθημένος
	f	προσβεβοηθηκυῖᾰ				προσβεβοηθημένη
	n	προσβεβοηθηκός				προσβεβοηθημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προσεβεβοηθήκειν, προσεβεβοηθήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεβεβοηθήκειν, προσεβεβοηθήκη	προσεβεβοηθήκεις, προσεβεβοηθήκης	προσεβεβοηθήκει(ν)	προσεβεβοηθήκετον	προσεβεβοηθηκέτην	προσεβεβοηθήκεμεν	προσεβεβοηθήκετε	προσεβεβοηθήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	προσεβεβοηθήμην	προσεβεβοήθησο	προσεβεβοήθητο	προσεβεβοήθησθον	προσεβεβοηθήσθην	προσεβεβοηθήμεθᾰ	προσεβεβοήθησθε	προσεβεβοήθηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• προσβοηθέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• προσβοηθέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “προσβοηθέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • reinforce idem, page 688.
  • rescue idem, page 700.