πρόπομα

Ancient Greek

Alternative forms

• πρόπωμᾰ (própōma)

Etymology

From προπῑ́νω (propī́nō, “to drink before or first”) +‎ -μᾰ (-ma).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pró.po.ma/ → /ˈpro.po.ma/ → /ˈpro.po.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pró.po.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpro.po.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpro.po.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpro.po.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpro.po.ma/

Noun

πρόπομᾰ • (própoma) n (genitive προπόμᾰτος); third declension

1. drink taken before meals

Inflection

Third declension of τὸ πρόπομᾰ; τοῦ προπόμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ πρόπομᾰ tò própoma	τὼ προπόμᾰτε tṑ propómate	τᾰ̀ προπόμᾰτᾰ tà propómata
Genitive	τοῦ προπόμᾰτος toû propómatos	τοῖν προπομᾰ́τοιν toîn propomátoin	τῶν προπομᾰ́των tôn propomátōn
Dative	τῷ προπόμᾰτῐ tôi propómati	τοῖν προπομᾰ́τοιν toîn propomátoin	τοῖς προπόμᾰσῐ / προπόμᾰσῐν toîs propómasi(n)
Accusative	τὸ πρόπομᾰ tò própoma	τὼ προπόμᾰτε tṑ propómate	τᾰ̀ προπόμᾰτᾰ tà propómata
Vocative	πρόπομᾰ própoma	προπόμᾰτε propómate	προπόμᾰτᾰ propómata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: propoma

Further reading

• “πρόπομα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πρόπομα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette