σαγηνευτικός

Greek

Etymology

From the noun σαγηνευτής (sagineftís).

Pronunciation

• IPA^(key): /saʝineftiˈkos/

Adjective

σαγηνευτικός • (sagineftikós) m (feminine σαγηνευτική, neuter σαγηνευτικό)

1. beguiling, tempting, seductive, alluring, glamorous, magnetic

Declension

Declension of σαγηνευτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σαγηνευτικός •	σαγηνευτική •	σαγηνευτικό •	σαγηνευτικοί •	σαγηνευτικές •	σαγηνευτικά •
genitive	σαγηνευτικού •	σαγηνευτικής •	σαγηνευτικού •	σαγηνευτικών •	σαγηνευτικών •	σαγηνευτικών •
accusative	σαγηνευτικό •	σαγηνευτική •	σαγηνευτικό •	σαγηνευτικούς •	σαγηνευτικές •	σαγηνευτικά •
vocative	σαγηνευτικέ •	σαγηνευτική •	σαγηνευτικό •	σαγηνευτικοί •	σαγηνευτικές •	σαγηνευτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σαγηνευτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σαγηνευτικός, etc.)