σκέψις

Ancient Greek

Etymology

From σκέπτομαι (sképtomai, “to consider”) +‎ -σῐς (-sis).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skép.sis/ → /ˈscep.sis/ → /ˈscep.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skép.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskep.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈscep.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈscep.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈscep.sis/

Noun

σκέψῐς • (sképsis) f (genitive σκέψεως); third declension

1. viewing, sensory perception, observation
2. examination, speculation, consideration
   • 428 BCE, Euripides, Hippolytus, David Kovacs (ed.), lines 1320-1324.

     σὺ δ᾽ ἔν τ᾽ ἐκείνῳ κἀν ἐμοὶ φαίνῃ κακός, / ὃς οὔτε πίστιν οὔτε μάντεων ὄπα / ἔμεινας, οὐκ ἤλεγξας, οὐ χρόνῳ μακρῷ / σκέψιν παρέσχες, ἀλλὰ θᾶσσον ἤ σ᾽ ἐχρῆν / ἀρὰς ἀφῆκας παιδὶ καὶ κατέκτανες.

     (please add an English translation of this quotation)

3. (philosophy, chiefly Scepticism) doubt, hesitation
4. (politics) resolution, decree

Inflection

Third declension of ἡ σκέψῐς; τῆς σκέψεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σκέψῐς hē sképsis	τὼ σκέψει tṑ sképsei	αἱ σκέψεις hai sképseis
Genitive	τῆς σκέψεως tês sképseōs	τοῖν σκεψέοιν toîn skepséoin	τῶν σκέψεων tôn sképseōn
Dative	τῇ σκέψει têi sképsei	τοῖν σκεψέοιν toîn skepséoin	ταῖς σκέψεσῐ / σκέψεσῐν taîs sképsesi(n)
Accusative	τὴν σκέψῐν tḕn sképsin	τὼ σκέψει tṑ sképsei	τᾱ̀ς σκέψεις tā̀s sképseis
Vocative	σκέψῐ sképsi	σκέψει sképsei	σκέψεις sképseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: σκέψη (sképsi)
• English: scepsis

References

• “σκέψις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press