Open main menu

σκέπτομαι

Contents

Ancient GreekEdit

EtymologyEdit

From Proto-Hellenic *sképťomai, from Proto-Indo-European *skep-ye-, from a metathesis of *speḱ-.

Cognate to Latin speciō ‎(“I see”).

PronunciationEdit

 

VerbEdit

σκέπτομαι • ‎(sképtomai)

  1. I look at, examine
    • 428 BCE, Euripides, Hippolytus 943
      σκέψασθε δ᾽ ἐς τόνδ᾽
      Look at this man
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.247
      σκεψάμενος δ᾽ ἐς νῆα θοὴν ἅμα καὶ μεθ᾽ ἑταίρους
      Looking at once at both ship and men
  2. I examine, consider, think
    • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1028
      σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν.
      Consider, by the gods, the fortune of these two men.
    • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.38
      καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;
      And after all, as I have often asked, what would you have, young men?
    1. (rarely) I think, deem
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 854.c
        καλλίω θάνατον σκεψάμενος
        deeming death the more noble way
    2. I prepare, premeditate
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 158
        καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ᾽ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ᾽ εὖ εἰδέναι
        and he has thought out at leisure such fine arguments on every point
      • 349 BCE, Demosthenes, First Olynthiac 1
        οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
        For not only if someone comes forward with a well-considered plan,

Usage notesEdit

The present and imperfect are suppleted from σκοπέω ‎(skopéō) in Attic.

InflectionEdit

   Present: σκέπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative σκέπτομαι σκέπτῃ,
σκέπτει		 σκέπτεται σκέπτεσθον σκέπτεσθον σκεπτόμεθᾰ σκέπτεσθε σκέπτονται
subjunctive σκέπτωμαι σκέπτῃ σκέπτηται σκέπτησθον σκέπτησθον σκεπτώμεθᾰ σκέπτησθε σκέπτωνται
optative σκεπτοίμην σκέπτοιο σκέπτοιτο σκέπτοισθον σκεπτοίσθην σκεπτοίμεθᾰ σκέπτοισθε σκέπτοιντο
imperative   σκέπτου σκεπτέσθω σκέπτεσθον σκεπτέσθων   σκέπτεσθε σκεπτέσθων
middle/passive
infinitive σκέπτεσθαι
participle m σκεπτόμενος
f σκεπτομένη
n σκεπτόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσκεπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐσκεπτόμην ἐσκέπτεο,
ἐσκέπτου†		 ἐσκέπτετο ἐσκέπτεσθον ἐσκεπτέσθην ἐσκεπτόμεθᾰ ἐσκέπτεσθε ἐσκέπτοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Future: σκέψομαι, σκεπήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σκέψομαι σκέψῃ,
σκέψει		 σκέψεται σκέψεσθον σκέψεσθον σκεψόμεθᾰ σκέψεσθε σκέψονται
optative σκεψοίμην σκέψοιο σκέψοιτο σκέψοισθον σκεψοίσθην σκεψοίμεθᾰ σκέψοισθε σκέψοιντο
passive indicative σκεπήσομαι σκεπήσεαι,
σκεπήσει†,
σκεπήσῃ†		 σκεπήσεται σκεπήσεσθον σκεπήσεσθον σκεπησόμεθᾰ σκεπήσεσθε σκεπήσονται
optative σκεπησοίμην σκεπήσοιο σκεπήσοιτο σκεπήσοισθον σκεπησοίσθην σκεπησοίμεθᾰ σκεπήσοισθε σκεπήσοιντο
middle passive
infinitive σκέψεσθαι σκεπήσεσθαι
participle m σκεψόμενος σκεπησόμενος
f σκεψομένη σκεπησομένη
n σκεψόμενον σκεπησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Aorist: ἐσκεψᾰ́μην, ἐσκέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐσκεψᾰ́μην ἐσκέψω ἐσκέψᾰτο ἐσκέψᾰσθον ἐσκεψᾰ́σθην ἐσκεψᾰ́μεθᾰ ἐσκέψᾰσθε ἐσκέψᾰντο
subjunctive σκέψωμαι σκέψῃ σκέψηται σκέψησθον σκέψησθον σκεψώμεθᾰ σκέψησθε σκέψωνται
optative σκεψαίμην σκέψαιο σκέψαιτο σκέψαισθον σκεψαίσθην σκεψαίμεθᾰ σκέψαισθε σκέψαιντο
imperative   σκέψαι σκεψᾰ́σθω σκέψᾰσθον σκεψᾰ́σθων   σκέψᾰσθε σκεψᾰ́σθων
passive indicative ἐσκέφθην ἐσκέφθης ἐσκέφθη ἐσκέφθητον ἐσκεφθήτην ἐσκέφθημεν ἐσκέφθητε ἐσκέφθησᾰν
subjunctive σκεφθέω,
σκεφθῶ†		 σκεφθέῃς,
σκεφθῇς†		 σκεφθέῃ,
σκεφθῇ†		 σκεφθέητον,
σκεφθῆτον†		 σκεφθέητον,
σκεφθῆτον†		 σκεφθέωμεν,
σκεφθῶμεν†		 σκεφθέητε,
σκεφθῆτε†		 σκεφθέωσῐ(ν),
σκεφθῶσῐ(ν)†
optative σκεφθείην σκεφθείης σκεφθείη σκεφθεῖτον,
σκεφθείητον		 σκεφθείτην,
σκεφθειήτην		 σκεφθεῖμεν,
σκεφθείημεν		 σκεφθεῖτε,
σκεφθείητε		 σκεφθεῖεν,
σκεφθείησᾰν
imperative   σκέφθητῐ σκεφθήτω σκέφθητον σκεφθήτων   σκέφθητε σκεφθέντων
middle passive
infinitive σκέψᾰσθαι σκεφθῆναι
participle m σκεψᾰ́μενος σκεφθείς
f σκεψᾰμένη σκεφθεῖσᾰ
n σκεψᾰ́μενον σκεφθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Aorist: ἐσκέπην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐσκέπην ἐσκέπης ἐσκέπη ἐσκέπητον ἐσκεπήτην ἐσκέπημεν ἐσκέπητε ἐσκέπησᾰν
subjunctive σκεπέω,
σκεπῶ†		 σκεπέῃς,
σκεπῇς†		 σκεπέῃ,
σκεπῇ†		 σκεπέητον,
σκεπῆτον†		 σκεπέητον,
σκεπῆτον†		 σκεπέωμεν,
σκεπῶμεν†		 σκεπέητε,
σκεπῆτε†		 σκεπέωσῐ(ν),
σκεπῶσῐ(ν)†
optative σκεπείην σκεπείης σκεπείη σκεπεῖτον,
σκεπείητον		 σκεπείτην,
σκεπειήτην		 σκεπεῖμεν,
σκεπείημεν		 σκεπεῖτε,
σκεπείητε		 σκεπεῖεν,
σκεπείησᾰν
imperative   σκέπηθῐ σκεπήτω σκέπητον σκεπήτων   σκέπητε σκεπέντων
passive
infinitive σκεπῆναι
participle m σκεπείς
f σκεπεῖσᾰ
n σκεπέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

† contracted
   Perfect: σκέμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative σκέμμαι σκέψαι σκέπται σκέφθον σκέφθον σκέμμεθᾰ σκέφθε σκέπᾰται
subjunctive σκεμμένος ὦ σκεμμένος ᾖς σκεμμένος ᾖ σκεμμένω ἦτον σκεμμένω ἦτον σκεμμένοι ὦμεν σκεμμένοι ἦτε σκεμμένοι ὦσῐ(ν)
optative σκεμμένος εἴην σκεμμένος εἴης σκεμμένος εἴη σκεμμένοι εἴητον/εἶτον σκεμμένω εἰήτην/εἴτην σκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν σκεμμένοι εἴητε/εἶτε σκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   σκέψο σκέφθω σκέφθον σκέφθων   σκέφθε σκέφθων
middle/passive
infinitive σκέφθαι
participle m σκεμμένος
f σκεμμένη
n σκεμμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived termsEdit

Related termsEdit

ReferencesEdit

GreekEdit

VerbEdit

σκέπτομαι • ‎(sképtomai) ‎(simple past σκέφτηκα or σκέφθηκα, a deponent verb)

  1. Alternative form of σκέφτομαι ‎(skéftomai)

ConjugationEdit

σκέπτομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg σκέπτομαι θα σκέπτομαι σκεπτόμουν, σκεπτόμουνα
2nd person σκέπτεσαι θα σκέπτεσαι σκεπτόσουν, σκεπτόσουνα
3rd person σκέπτεται θα σκέπτεται σκεπτόταν, σκεπτότανε
1st person pl σκεπτόμαστε θα σκεπτόμαστε σκεπτόμασταν, σκεπτόμαστε2
2nd person σκέπτεστε, σκεπτόσαστε1 θα σκέπτεστε, σκεπτόσαστε1 σκεπτόσασταν, σκεπτόσαστε2
3rd person σκέπτονται θα σκέπτονται σκέπτονταν, σκεπτόντανε, σκεπτόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg σκεφθώ, σκεφτώ θα σκεφθώ, θα σκεφτώ σκέφθηκα, σκέφτηκα
2nd person σκεφθείς, σκεφτείς θα σκεφθείς, σκεφτείς σκέφθηκες, σκέφτηκες
3rd person σκεφθεί, σκεφτεί θα σκεφθεί, σκεφτεί σκέφθηκε, σκέφτηκε
1st person pl σκεφθούμε, σκεφτούμε θα σκεφθούμε, σκεφτούμε σκεφθήκαμε, σκεφτήκαμε
2nd person σκεφθείτε, σκεφτείτε θα σκεφθείτε, σκεφτείτε σκεφθήκατε, σκεφτήκατε
3rd person σκεφθούν, σκεφτούν, σκεφθούνε, σκεφτούνε θα σκεφθούν, θα σκεφτούν, θα σκεφθούνε, θα σκεφτούνε σκέφθηκαν, σκέφτηκαν, σκεφθήκανε, σκεφτήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 σκέψου
2nd person pl —3 σκεφθείτε, σκεφτείτε
Perfect tenses
Perfect έχω σκεφθεί, έχεις σκεφθεί έχει σκεφθεί, …; έχω σκεφτεί, έχεις σκεφτεί έχει σκεφτεί, …
Future perfect θα έχω σκεφθεί, θα έχεις σκεφθεί, θα έχει σκεφθεί, …; θα έχω σκεφτεί, θα έχεις σκεφτεί, θα έχει σκεφτεί, …
Past perfect είχα σκεφθεί, είχες σκεφθεί, είχε σκεφθεί, … ; είχα σκεφτεί, είχες σκεφτεί, είχε σκεφτεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existance of these forms is doubtful
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=σκέπτομαι&oldid=39653155"
Read in another language
Last edited on 15 August 2016, at 01:08