σκέπτομαι

Ancient GreekEdit

EtymologyEdit

From Proto-Hellenic *sképťomai, from Proto-Indo-European *skep-ye-, from a metathesis of *speḱ-.

Cognate to Latin speciō (“I see”).

PronunciationEdit

 

VerbEdit

σκέπτομαι • (sképtomai)

  1. I look at, examine
    • 428 BCE, Euripides, Hippolytus 943:
      σκέψασθε δ’ ἐς τόνδ’
      sképsasthe d’ es tónd’
      Look at this man
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.247:
      σκεψάμενος δ’ ἐς νῆα θοὴν ἅμα καὶ μεθ’ ἑταίρους
      skepsámenos d’ es nêa thoḕn háma kaì meth’ hetaírous
      Looking at once at both ship and men
  2. I examine, consider, think
    • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1028:
      σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν.
      sképsasthe, pròs theôn, tḕn túkhēn duoîn brotoîn.
      Consider, by the gods, the fortune of these two men.
    • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.38:
      καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;
      kaì dêta, hò pollákis eskepsámēn, tí kaì boúlesthe, ô neṓteroi?
      And after all, as I have often asked, what would you have, young men?
    1. (rarely) I think, deem
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 854c:
        καλλίω θάνατον σκεψάμενος
        kallíō thánaton skepsámenos
        deeming death the more noble way
    2. I prepare, premeditate
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 158:
        καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ’ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ’ εὖ εἰδέναι
        kaì toioútous lógous skholḕn ágont’ esképhthai perì pántōn hṓst’ eû eidénai
        and he has thought out at leisure such fine arguments on every point
      • 349 BCE, Demosthenes, First Olynthiac 1:
        οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
        ou gàr mónon eí ti khrḗsimon eskemménos hḗkei tis,
        For not only if someone comes forward with a well-considered plan,

Usage notesEdit

The present and imperfect are suppleted from σκοπέω (skopéō) in Attic.

InflectionEdit

   Present: σκέπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σκέπτομαι σκέπτῃ,
σκέπτει 		σκέπτεται σκέπτεσθον σκέπτεσθον σκεπτόμεθᾰ σκέπτεσθε σκέπτονται
subjunctive σκέπτωμαι σκέπτῃ σκέπτηται σκέπτησθον σκέπτησθον σκεπτώμεθᾰ σκέπτησθε σκέπτωνται
optative σκεπτοίμην σκέπτοιο σκέπτοιτο σκέπτοισθον σκεπτοίσθην σκεπτοίμεθᾰ σκέπτοισθε σκέπτοιντο
imperative   σκέπτου σκεπτέσθω σκέπτεσθον σκεπτέσθων   σκέπτεσθε σκεπτέσθων
middle/passive
infinitive σκέπτεσθαι
participle m σκεπτόμενος
f σκεπτομένη
n σκεπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσκεπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐσκεπτόμην ἐσκέπτου ἐσκέπτετο ἐσκέπτεσθον ἐσκεπτέσθην ἐσκεπτόμεθᾰ ἐσκέπτεσθε ἐσκέπτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σκέψομαι, σκεπήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σκέψομαι σκέψῃ,
σκέψει 		σκέψεται σκέψεσθον σκέψεσθον σκεψόμεθᾰ σκέψεσθε σκέψονται
optative σκεψοίμην σκέψοιο σκέψοιτο σκέψοισθον σκεψοίσθην σκεψοίμεθᾰ σκέψοισθε σκέψοιντο
passive indicative σκεπήσομαι σκεπήσῃ σκεπήσεται σκεπήσεσθον σκεπήσεσθον σκεπησόμεθᾰ σκεπήσεσθε σκεπήσονται
optative σκεπησοίμην σκεπήσοιο σκεπήσοιτο σκεπήσοισθον σκεπησοίσθην σκεπησοίμεθᾰ σκεπήσοισθε σκεπήσοιντο
middle passive
infinitive σκέψεσθαι σκεπήσεσθαι
participle m σκεψόμενος σκεπησόμενος
f σκεψομένη σκεπησομένη
n σκεψόμενον σκεπησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσκεψᾰ́μην, ἐσκέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐσκεψᾰ́μην ἐσκέψω ἐσκέψᾰτο ἐσκέψᾰσθον ἐσκεψᾰ́σθην ἐσκεψᾰ́μεθᾰ ἐσκέψᾰσθε ἐσκέψᾰντο
subjunctive σκέψωμαι σκέψῃ σκέψηται σκέψησθον σκέψησθον σκεψώμεθᾰ σκέψησθε σκέψωνται
optative σκεψαίμην σκέψαιο σκέψαιτο σκέψαισθον σκεψαίσθην σκεψαίμεθᾰ σκέψαισθε σκέψαιντο
imperative   σκέψαι σκεψᾰ́σθω σκέψᾰσθον σκεψᾰ́σθων   σκέψᾰσθε σκεψᾰ́σθων
passive indicative ἐσκέφθην ἐσκέφθης ἐσκέφθη ἐσκέφθητον ἐσκεφθήτην ἐσκέφθημεν ἐσκέφθητε ἐσκέφθησᾰν
subjunctive σκεφθῶ σκεφθῇς σκεφθῇ σκεφθῆτον σκεφθῆτον σκεφθῶμεν σκεφθῆτε σκεφθῶσῐ(ν)
optative σκεφθείην σκεφθείης σκεφθείη σκεφθεῖτον,
σκεφθείητον 		σκεφθείτην,
σκεφθειήτην 		σκεφθεῖμεν,
σκεφθείημεν 		σκεφθεῖτε,
σκεφθείητε 		σκεφθεῖεν,
σκεφθείησᾰν
imperative   σκέφθητῐ σκεφθήτω σκέφθητον σκεφθήτων   σκέφθητε σκεφθέντων
middle passive
infinitive σκέψᾰσθαι σκεφθῆναι
participle m σκεψᾰ́μενος σκεφθείς
f σκεψᾰμένη σκεφθεῖσᾰ
n σκεψᾰ́μενον σκεφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσκέπην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐσκέπην ἐσκέπης ἐσκέπη ἐσκέπητον ἐσκεπήτην ἐσκέπημεν ἐσκέπητε ἐσκέπησᾰν
subjunctive σκεπῶ σκεπῇς σκεπῇ σκεπῆτον σκεπῆτον σκεπῶμεν σκεπῆτε σκεπῶσῐ(ν)
optative σκεπείην σκεπείης σκεπείη σκεπεῖτον,
σκεπείητον 		σκεπείτην,
σκεπειήτην 		σκεπεῖμεν,
σκεπείημεν 		σκεπεῖτε,
σκεπείητε 		σκεπεῖεν,
σκεπείησᾰν
imperative   σκέπηθῐ σκεπήτω σκέπητον σκεπήτων   σκέπητε σκεπέντων
passive
infinitive σκεπῆναι
participle m σκεπείς
f σκεπεῖσᾰ
n σκεπέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σκέμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σκέμμαι σκέψαι σκέπται σκέφθον σκέφθον σκέμμεθᾰ σκέφθε σκέπᾰται
subjunctive σκεμμένος ὦ σκεμμένος ᾖς σκεμμένος ᾖ σκεμμένω ἦτον σκεμμένω ἦτον σκεμμένοι ὦμεν σκεμμένοι ἦτε σκεμμένοι ὦσῐ(ν)
optative σκεμμένος εἴην σκεμμένος εἴης σκεμμένος εἴη σκεμμένω εἴητον/εἶτον σκεμμένω εἰήτην/εἴτην σκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν σκεμμένοι εἴητε/εἶτε σκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   σκέψο σκέφθω σκέφθον σκέφθων   σκέφθε σκέφθων
middle/passive
infinitive σκέφθαι
participle m σκεμμένος
f σκεμμένη
n σκεμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived termsEdit

Related termsEdit

ReferencesEdit

GreekEdit

EtymologyEdit

From Ancient Greek σκέπτομαι.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈsce.pto.me/
  • Hyphenation: σκέ‧πτο‧μαι

VerbEdit

σκέπτομαι • (sképtomai) deponent (past σκέφθηκα/σκέφτηκα) (σκέφτηκα as from σκέφτομαι (skéftomai))

  1. (formal) Alternative form of σκέφτομαι (skéftomai)

Usage notesEdit

Mainly found in compounds

ConjugationEdit

σκέπτομαι   (deponent: passive forms only)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg σκέπτομαι  (σκέφτομαι →) σκεφθώ (σκεφτώ→)1
2 sg σκέπτεσαι σκεφθείς, σκεφτείς
3 sg σκέπτεται σκεφθεί, σκεφτεί
1 pl σκεπτόμαστε σκεφθούμε, σκεφτούμε
2 pl σκέπτεστε, {σκέπτεσθε} σκεφθείτε, σκεφτείτε
3 pl σκέπτονται σκεφθούν(ε), σκεφτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg σκεπτόμουν(α) σκέφθηκα (σκέφτηκα→)1
2 sg σκεπτόσουν(α) σκέφθηκες, σκέφτηκες
3 sg σκεπτόταν(ε) σκέφθηκε, σκέφτηκε
1 pl σκεπτόμασταν, (‑όμαστε) σκεφθήκαμε, σκεφτήκαμε
2 pl σκεπτόσασταν, (‑όσαστε) σκεφθήκατε, σκεφτήκατε
3 pl σκέπτονταν, (σκεπτόντουσαν) σκέφθηκαν, σκεφθήκαν(ε),
σκέφτηκαν, σκεφτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα σκέπτομαι ➤ θα σκεφθώ / σκεφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σκέπτεσαι, … θα σκεφθείς / σκεφτείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σκεφθεί / σκεφτεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σκεφθεί / σκεφτεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σκεφθεί / σκεφτεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — σκέψου
2 pl σκέπτεστε, {σκέπτεσθε} σκεφθείτε, σκεφτείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   σκεπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤   —
Nonfinite form ➤   σκεφθεί, σκεφτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. The less formal forms with φτ as is σκέφτομαι (skéftomai)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived termsEdit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=σκέπτομαι&oldid=62021827"