σκέπτομαι
Contents
Ancient GreekEdit
EtymologyEdit
From Proto-Hellenic *sképťomai, from Proto-Indo-European *skep-ye-, from a metathesis of *speḱ-.
Cognate to Latin speciō (“I see”).
PronunciationEdit
- (5th BC Attic) IPA(key): /skép.to.mai̯/
- (1st BC Egyptian) IPA(key): /ˈskɛp.to.mɛ/
- (4th AD Koine) IPA(key): /ˈskep.to.mɛ/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ˈscep.to.me/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ˈscep.to.me/
VerbEdit
σκέπτομαι • (sképtomai)
- I look at, examine
- I examine, consider, think
-
460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.38
- καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;
- kaì dêta, hò pollákis eskepsámēn, tí kaì boúlesthe, ô neṓteroi;
- And after all, as I have often asked, what would you have, young men?
- kaì dêta, hò pollákis eskepsámēn, tí kaì boúlesthe, ô neṓteroi;
- καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;
- (rarely) I think, deem
- I prepare, premeditate
-
384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 158
- καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ᾽ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ᾽ εὖ εἰδέναι
- kaì toioútous lógous skholḕn ágont esképhthai perì pántōn hṓst eû eidénai
- and he has thought out at leisure such fine arguments on every point
- kaì toioútous lógous skholḕn ágont esképhthai perì pántōn hṓst eû eidénai
- καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ᾽ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ᾽ εὖ εἰδέναι
-
349 BCE, Demosthenes, First Olynthiac 1
- οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
- ou gàr mónon eí ti khrḗsimon eskemménos hḗkei tis,
- For not only if someone comes forward with a well-considered plan,
- ou gàr mónon eí ti khrḗsimon eskemménos hḗkei tis,
- οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
-
Usage notesEdit
The present and imperfect are suppleted from σκοπέω (skopéō) in Attic.
InflectionEdit
Present: σκέπτομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | σκέπτομαι | σκέπτῃ, σκέπτει |
σκέπτεται | σκέπτεσθον | σκέπτεσθον | σκεπτόμεθᾰ | σκέπτεσθε | σκέπτονται | ||||
| subjunctive | σκέπτωμαι | σκέπτῃ | σκέπτηται | σκέπτησθον | σκέπτησθον | σκεπτώμεθᾰ | σκέπτησθε | σκέπτωνται | |||||
| optative | σκεπτοίμην | σκέπτοιο | σκέπτοιτο | σκέπτοισθον | σκεπτοίσθην | σκεπτοίμεθᾰ | σκέπτοισθε | σκέπτοιντο | |||||
| imperative | σκέπτου | σκεπτέσθω | σκέπτεσθον | σκεπτέσθων | σκέπτεσθε | σκεπτέσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | σκέπτεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | σκεπτόμενος | |||||||||||
| f | σκεπτομένη | ||||||||||||
| n | σκεπτόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐσκεπτόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐσκεπτόμην | ἐσκέπτου | ἐσκέπτετο | ἐσκέπτεσθον | ἐσκεπτέσθην | ἐσκεπτόμεθᾰ | ἐσκέπτεσθε | ἐσκέπτοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: σκέψομαι, σκεπήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | σκέψομαι | σκέψῃ, σκέψει |
σκέψεται | σκέψεσθον | σκέψεσθον | σκεψόμεθᾰ | σκέψεσθε | σκέψονται | ||||
| optative | σκεψοίμην | σκέψοιο | σκέψοιτο | σκέψοισθον | σκεψοίσθην | σκεψοίμεθᾰ | σκέψοισθε | σκέψοιντο | |||||
| passive | indicative | σκεπήσομαι | σκεπήσῃ | σκεπήσεται | σκεπήσεσθον | σκεπήσεσθον | σκεπησόμεθᾰ | σκεπήσεσθε | σκεπήσονται | ||||
| optative | σκεπησοίμην | σκεπήσοιο | σκεπήσοιτο | σκεπήσοισθον | σκεπησοίσθην | σκεπησοίμεθᾰ | σκεπήσοισθε | σκεπήσοιντο | |||||
| middle | passive | ||||||||||||
| infinitive | σκέψεσθαι | σκεπήσεσθαι | |||||||||||
| participle | m | σκεψόμενος | σκεπησόμενος | ||||||||||
| f | σκεψομένη | σκεπησομένη | |||||||||||
| n | σκεψόμενον | σκεπησόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐσκεψᾰ́μην, ἐσκέφθην
Aorist: ἐσκέπην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| passive | indicative | ἐσκέπην | ἐσκέπης | ἐσκέπη | ἐσκέπητον | ἐσκεπήτην | ἐσκέπημεν | ἐσκέπητε | ἐσκέπησᾰν | ||||
| subjunctive | σκεπῶ | σκεπῇς | σκεπῇ | σκεπῆτον | σκεπῆτον | σκεπῶμεν | σκεπῆτε | σκεπῶσῐ(ν) | |||||
| optative | σκεπείην | σκεπείης | σκεπείη | σκεπεῖτον, σκεπείητον |
σκεπείτην, σκεπειήτην |
σκεπεῖμεν, σκεπείημεν |
σκεπεῖτε, σκεπείητε |
σκεπεῖεν, σκεπείησᾰν |
|||||
| imperative | σκέπηθῐ | σκεπήτω | σκέπητον | σκεπήτων | σκέπητε | σκεπέντων | |||||||
| passive | |||||||||||||
| infinitive | σκεπῆναι | ||||||||||||
| participle | m | σκεπείς | |||||||||||
| f | σκεπεῖσᾰ | ||||||||||||
| n | σκεπέν | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: σκέμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | σκέμμαι | σκέψαι | σκέπται | σκέφθον | σκέφθον | σκέμμεθᾰ | σκέφθε | σκέπᾰται | ||||
| subjunctive | σκεμμένος ὦ | σκεμμένος ᾖς | σκεμμένος ᾖ | σκεμμένω ἦτον | σκεμμένω ἦτον | σκεμμένοι ὦμεν | σκεμμένοι ἦτε | σκεμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | σκεμμένος εἴην | σκεμμένος εἴης | σκεμμένος εἴη | σκεμμένοι εἴητον/εἶτον | σκεμμένω εἰήτην/εἴτην | σκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν | σκεμμένοι εἴητε/εἶτε | σκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | σκέψο | σκέφθω | σκέφθον | σκέφθων | σκέφθε | σκέφθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | σκέφθαι | ||||||||||||
| participle | m | σκεμμένος | |||||||||||
| f | σκεμμένη | ||||||||||||
| n | σκεμμένον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived termsEdit
- ἀνᾰσκέπτομαι (anasképtomai)
- ἀξιόσκεπτος (axióskeptos)
- ἀποσκέπτομαι (aposképtomai)
- ἄσκεπτος (áskeptos)
- δῐᾰσκέπτομαι (diasképtomai)
- ἐπῐσκέπτομαι (episképtomai)
- εὔσκεπτος (eúskeptos)
- κᾰτᾰσκέπτομαι (katasképtomai)
- περίσκεπτος (perískeptos)
- πολύσκεπτος (polúskeptos)
- προσκέπτομαι (prosképtomai)
- σκοπάρκης (skopárkēs)
- συσκέπτομαι (susképtomai)
- ὑποσκέπτομαι (huposképtomai)
Related termsEdit
- σκεπτέον (skeptéon)
- σκεπτήρῐον (skeptḗrion)
- σκεπτῐκός (skeptikós)
- σκέψ (sképs)
- σκέψῐς (sképsis)
ReferencesEdit
- σκέπτομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σκέπτομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «σκέπτομαι» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
GreekEdit
VerbEdit
σκέπτομαι • (sképtomai) (simple past σκέφτηκα or σκέφθηκα, deponent)
- Alternative form of σκέφτομαι (skéftomai)
ConjugationEdit
σκέπτομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | σκέπτομαι | θα σκέπτομαι | σκεπτόμουν, σκεπτόμουνα |
| 2nd person | σκέπτεσαι | θα σκέπτεσαι | σκεπτόσουν, σκεπτόσουνα | |
| 3rd person | σκέπτεται | θα σκέπτεται | σκεπτόταν, σκεπτότανε | |
| 1st person | pl | σκεπτόμαστε | θα σκεπτόμαστε | σκεπτόμασταν, σκεπτόμαστε2 |
| 2nd person | σκέπτεστε, σκεπτόσαστε1 | θα σκέπτεστε, σκεπτόσαστε1 | σκεπτόσασταν, σκεπτόσαστε2 | |
| 3rd person | σκέπτονται | θα σκέπτονται | σκέπτονταν, σκεπτόντανε, σκεπτόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | σκεφθώ, σκεφτώ | θα σκεφθώ, θα σκεφτώ | σκέφθηκα, σκέφτηκα |
| 2nd person | σκεφθείς, σκεφτείς | θα σκεφθείς, σκεφτείς | σκέφθηκες, σκέφτηκες | |
| 3rd person | σκεφθεί, σκεφτεί | θα σκεφθεί, σκεφτεί | σκέφθηκε, σκέφτηκε | |
| 1st person | pl | σκεφθούμε, σκεφτούμε | θα σκεφθούμε, σκεφτούμε | σκεφθήκαμε, σκεφτήκαμε |
| 2nd person | σκεφθείτε, σκεφτείτε | θα σκεφθείτε, σκεφτείτε | σκεφθήκατε, σκεφτήκατε | |
| 3rd person | σκεφθούν, σκεφτούν, σκεφθούνε, σκεφτούνε | θα σκεφθούν, θα σκεφτούν, θα σκεφθούνε, θα σκεφτούνε | σκέφθηκαν, σκέφτηκαν, σκεφθήκανε, σκεφτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | σκέψου | |
| 2nd person | pl | —3 | σκεφθείτε, σκεφτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω σκεφθεί, έχεις σκεφθεί έχει σκεφθεί, …; έχω σκεφτεί, έχεις σκεφτεί έχει σκεφτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω σκεφθεί, θα έχεις σκεφθεί, θα έχει σκεφθεί, …; θα έχω σκεφτεί, θα έχεις σκεφτεί, θα έχει σκεφτεί, … | |||
| Past perfect | είχα σκεφθεί, είχες σκεφθεί, είχε σκεφθεί, … ; είχα σκεφτεί, είχες σκεφτεί, είχε σκεφτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful |
||||