σμυρναῖος

See also: Σμυρναίος and Σμυρναῖος

Ancient Greek

Etymology

σμῠ́ρνᾰ (smúrna, “myrrh”) +‎ -ῐος (-ios, “of or pertaining to”, suffix forming adjectives)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /zmyr.nâi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /zmyrˈnɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /zmyrˈnɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /zmyrˈne.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /zmirˈne.os/

Adjective

σμῠρναῖος • (smurnaîos) m (feminine σμῠρναίᾱ, neuter σμῠρναῖον); first/second declension

of myrrh
- 1st century B.C.E., Palatine Anthology 4.1.29, (by Meleager of Gadara)

Declension

First and second declension of σμῠρναῖος; σμῠρναίᾱ; σμῠρναῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σμῠρναῖος smurnaîos	σμῠρναίᾱ smurnaíā	σμῠρναῖον smurnaîon	σμῠρναίω smurnaíō	σμῠρναίᾱ smurnaíā	σμῠρναίω smurnaíō	σμῠρναῖοι smurnaîoi	σμῠρναῖαι smurnaîai	σμῠρναῖᾰ smurnaîa
Genitive	σμῠρναίου smurnaíou	σμῠρναίᾱς smurnaíās	σμῠρναίου smurnaíou	σμῠρναίοιν smurnaíoin	σμῠρναίαιν smurnaíain	σμῠρναίοιν smurnaíoin	σμῠρναίων smurnaíōn	σμῠρναίων smurnaíōn	σμῠρναίων smurnaíōn
Dative	σμῠρναίῳ smurnaíōi	σμῠρναίᾳ smurnaíāi	σμῠρναίῳ smurnaíōi	σμῠρναίοιν smurnaíoin	σμῠρναίαιν smurnaíain	σμῠρναίοιν smurnaíoin	σμῠρναίοις smurnaíois	σμῠρναίαις smurnaíais	σμῠρναίοις smurnaíois
Accusative	σμῠρναῖον smurnaîon	σμῠρναίᾱν smurnaíān	σμῠρναῖον smurnaîon	σμῠρναίω smurnaíō	σμῠρναίᾱ smurnaíā	σμῠρναίω smurnaíō	σμῠρναίους smurnaíous	σμῠρναίᾱς smurnaíās	σμῠρναῖᾰ smurnaîa
Vocative	σμῠρναῖε smurnaîe	σμῠρναίᾱ smurnaíā	σμῠρναῖον smurnaîon	σμῠρναίω smurnaíō	σμῠρναίᾱ smurnaíā	σμῠρναίω smurnaíō	σμῠρναῖοι smurnaîoi	σμῠρναῖαι smurnaîai	σμῠρναῖᾰ smurnaîa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σμῠρναίως smurnaíōs			σμῠρναιότερος smurnaióteros			σμῠρναιότᾰτος smurnaiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.