σπασμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of σπάζομαι (spázomai), passive voice of σπάζω (“Ι break”). Also perfect passive participle of σπάω (spáo), an active parallel form with no passive forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /spaˈzme.nos/
• Hyphenation: σπα‧σμέ‧νος

Participle

σπασμένος • (spasménos) m (feminine σπασμένη, neuter σπασμένο)

1. broken, ruptured, fractured
2. broken (by age and bad health)
3. (figuratively) pissed off, annoyed, fed up
4. (of speech) spoken with foreign accent

   Μιλούσε σπασμένα ελληνικά. ― Miloúse spasména elliniká. ― (please add an English translation of this usage example)

Declension

Declension of σπασμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σπασμένος •	σπασμένη •	σπασμένο •	σπασμένοι •	σπασμένες •	σπασμένα •
genitive	σπασμένου •	σπασμένης •	σπασμένου •	σπασμένων •	σπασμένων •	σπασμένων •
accusative	σπασμένο •	σπασμένη •	σπασμένο •	σπασμένους •	σπασμένες •	σπασμένα •
vocative	σπασμένε •	σπασμένη •	σπασμένο •	σπασμένοι •	σπασμένες •	σπασμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σπασμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σπασμένος, etc.)

Synonyms

• σπαστός (spastós, “broken; breakable, folding; wavy (of hair)”)
• κομματιασμένος (kommatiasménos, “broken in pieces”, participle)

Antonyms

• άσπαστος (áspastos, “unbroken”)
• αθρυμμάτιστος (athrymmátistos, “unbroken”)