στέκω

Greek

Alternative forms

• στέκομαι (stékomai)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek στέκω (stékō), from Hellenistic Koine Greek στήκω (stḗkō) < Ancient Greek ἕστηκα (héstēka), perfect of verb ῐ̔́στημῐ (hístēmi, “I stand”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsteko/
• Hyphenation: στέ‧κω

Verb

στέκω • (stéko) (imperfect έστεκα, past —, passive —) (found only in the imperfective tense)

1. (intransitive, colloquial, literature) to stand up, stand still

   Στέκω ακίνητος. ― Stéko akínitos. ― I stand motionless.

   Ο στρατιώτης στέκει σε στάση προσοχής. ― O stratiótis stékei se stási prosochís. ― The soldier stands to attention.

2. (intransitive, 3rd person) to be true, be correct

   Οι θεωρίες σου δεν στέκουν. ― Oi theoríes sou den stékoun. ― Your theories are not correct (do not make sense).

3. (intransitive, impersonal) to be unacceptable

Conjugation

στέκω   (irregular, defective verb: active present stem only - also see στέκομαι)

	Active voice ➤   —   Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤	Present ➤	Imperfect ➤	Future ➤
1 sg	στέκω  (στέκομαι →)	έστεκα	θα στέκω
2 sg	στέκεις	έστεκες	θα στέκεις
3 sg	στέκει1	έστεκε	θα στέκει
1 pl	στέκουμε, [‑ομε]	στέκαμε	θα στέκουμε, [‑ομε]
2 pl	στέκετε	στέκατε	θα στέκετε
3 pl	στέκουν(ε)	έστεκαν, στέκαν(ε)	θα στέκουν(ε)
Subjunctive mood ➤	Formed using present tense from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	2 sg	2 pl
Imperfective aspect	στέκε	στέκετε
Other forms	Present participle ➤
	στέκοντας ➤
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also impersonal verb.  • The missing tenses (e.g. στάθηκα) and participle, from the alternative verb στέκομαι.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• στέκομαι (stékomai, “to stop, to stand still”) (a deponent verb)

Derived terms

• στέκι n (stéki, “hangout place”)
• στέκω καλά (stéko kalá, “to be in a good physical or economical condition”)
• δε στέκω καλά (de stéko kalá, “to be not in one's right mind”)

Related terms

• κοντοστέκω (kontostéko, “to pause hesitantly”)
• παραστέκω (parastéko, “to help, support”)
• στέκει (stékei, “to be unacceptable”) (impersonal)