στεφάνι
Greek
editEtymology
editFrom the mediaeval Byzantine Greek στεφάνιν (stephánin), from Hellenistic Koine Greek στεφάνιον (stephánion), diminutive of the Ancient Greek στέφανος (stéphanos).[1]
Pronunciation
editNoun
editστεφάνι • (stefáni) n (plural στεφάνια)
- wreath, garland (of flowers)
- ένα στεφάνι για κηδεία ― éna stefáni gia kideía ― funeral wreath
- crown, wreath (worn on the head)
- το αγκάθινο στεφάνι ― to agkáthino stefáni ― the crown of thorns
Declension
edit| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | στεφάνι (stefáni) | στεφάνια (stefánia) |
| genitive | στεφανιού (stefanioú) | στεφανιών (stefanión) |
| accusative | στεφάνι (stefáni) | στεφάνια (stefánia) |
| vocative | στεφάνι (stefáni) | στεφάνια (stefánia) |
Derived terms
edit- βάζω στεφάνι (vázo stefáni, “I get married”) (colloquial)
Related terms
edit- αστεφάνωτος (astefánotos, “not wedded, without wreath”, adjective)
- στέφανο n (stéfano, “marriage's garland”)
- στέφανα n pl (stéfana, usually plural)
- στεφανοθήκη f (stefanothíki, “case for marriage wreaths”)
- στέφανος m (stéfanos, “wreath, garland”) (learned)
- στεφανοχάρτι n (stefanochárti, “marriage licence”) (familiar)
- and see: στέφω (stéfo, “to place a wreath”)
References
edit- ^ στεφάνι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Greek terms inherited from Byzantine Greek
- Greek terms derived from Byzantine Greek
- Greek terms derived from Koine Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek terms with homophones
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek neuter nouns
- Greek terms with usage examples
- Greek nouns declining like 'κορίτσι'
- el:Funeral