στρογγυλόκαυλος

Ancient Greek

Etymology

From στρογγῠ́λος (strongúlos, “round”) +‎ καυλός (kaulós, “stem, stalk”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stroŋ.ɡy.ló.kau̯.los/ → /stroɲ.ɟyˈlo.ka.βlos/ → /stroɲ.ɟiˈlo.ka.vlos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stroŋ.ɡy.ló.kau̯.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stroŋ.ɡyˈlo.kaw.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stroɲ.ɟyˈlo.ka.βlos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stroɲ.ɟyˈlo.ka.vlos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stroɲ.ɟiˈlo.ka.vlos/

Adjective

στρογγῠλόκαυλος • (strongulókaulos) m or f (neuter στρογγῠλόκαυλον); second declension

1. with a round stalk

Declension

Second declension of στρογγῠλόκαυλος; στρογγῠλόκαυλον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		στρογγῠλόκαυλος strongulókaulos	στρογγῠλόκαυλον strongulókaulon		στρογγῠλοκαύλω strongulokaúlō	στρογγῠλοκαύλω strongulokaúlō		στρογγῠλόκαυλοι strongulókauloi	στρογγῠλόκαυλᾰ strongulókaula
Genitive		στρογγῠλοκαύλου strongulokaúlou	στρογγῠλοκαύλου strongulokaúlou		στρογγῠλοκαύλοιν strongulokaúloin	στρογγῠλοκαύλοιν strongulokaúloin		στρογγῠλοκαύλων strongulokaúlōn	στρογγῠλοκαύλων strongulokaúlōn
Dative		στρογγῠλοκαύλῳ strongulokaúlōi	στρογγῠλοκαύλῳ strongulokaúlōi		στρογγῠλοκαύλοιν strongulokaúloin	στρογγῠλοκαύλοιν strongulokaúloin		στρογγῠλοκαύλοις strongulokaúlois	στρογγῠλοκαύλοις strongulokaúlois
Accusative		στρογγῠλόκαυλον strongulókaulon	στρογγῠλόκαυλον strongulókaulon		στρογγῠλοκαύλω strongulokaúlō	στρογγῠλοκαύλω strongulokaúlō		στρογγῠλοκαύλους strongulokaúlous	στρογγῠλόκαυλᾰ strongulókaula
Vocative		στρογγῠλόκαυλε strongulókaule	στρογγῠλόκαυλον strongulókaulon		στρογγῠλοκαύλω strongulokaúlō	στρογγῠλοκαύλω strongulokaúlō		στρογγῠλόκαυλοι strongulókauloi	στρογγῠλόκαυλᾰ strongulókaula
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		στρογγῠλοκαύλως strongulokaúlōs			στρογγῠλοκαυλότερος strongulokaulóteros			στρογγῠλοκαυλότᾰτος strongulokaulótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “στρογγυλόκαυλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στρογγυλόκαυλος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette