συγγραφεῦ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰêu̯/ → /syŋ.ɡraˈɸeβ/ → /siŋ.ɡraˈfev/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰêu̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈpʰew/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈɸeβ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡraˈfev/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡraˈfev/

Noun

σῠγγρᾰφεῦ • (sungrapheû) m

1. vocative singular of σῠγγρᾰφεύς (sungrapheús)

Greek

Alternative forms

• συγγραφέα (syngraféa) (vocative of συγγραφέας, Standard Modern Greek)

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋ.ɣraˈfef/
• Hyphenation: συγ‧γρα‧φεῦ

Noun

συγγραφεῦ • (sungrapheû) m or f

1. (Katharevousa) Vocative singular form of συγγραφεύς (syngraféfs).