συλλύω

Ancient Greek

Alternative forms

• ξυλλύω (xullúō)

Etymology

From συν- (sun-, “together”) +‎ λῡ́ω (lū́ō, “to loosen”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syl.ly̌ː.ɔː/ → /sylˈly.o/ → /siˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syl.ly̌ː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sylˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sylˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sylˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈli.o/

Verb

συλλῡ́ω • (sullū́ō)

1. to assist in loosening
   • 425 BCE, Euripides, Andromache 722–723:

     ἕρπε δεῦρ' ὑπ' ἀγκάλας, βρέφος,
     ξύλλυε μητρὸς δεσμόν.

     hérpe deûr' hup' ankálas, bréphos,
     xúllue mētròs desmón.

     Come here under my arm, child,
     to help loosen your mother's chains.

   1. (middle voice) to assist in redeeming
2. to solve difficulties, reconcile
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1316–1317:

     ἄναξ Ὀδυσσεῦ, καιρὸν ἴσθ᾽ ἐληλυθώς,
     εἰ μὴ ξυνάψων, ἀλλὰ συλλύσων πάρει.

     Lord Odysseus, you arrived at just the right time,
     if you are here not to confront, but to reconcile.

   1. (middle voice, passive voice) to come to a settlement
3. to rest under the same roof
   • 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 294:

     δέχεσθαι δ᾽ οὔτε συλλύειν τινά

     and nobody either take him in or remain under the same roof

Conjugation

   Present: συλλῡ́ω, συλλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συλλῡ́ω	συλλῡ́εις	συλλῡ́ει	συλλῡ́ετον	συλλῡ́ετον	συλλῡ́ομεν	συλλῡ́ετε	συλλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	συλλῡ́ω	συλλῡ́ῃς	συλλῡ́ῃ	συλλῡ́ητον	συλλῡ́ητον	συλλῡ́ωμεν	συλλῡ́ητε	συλλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	συλλῡ́οιμῐ	συλλῡ́οις	συλλῡ́οι	συλλῡ́οιτον	συλλῡοίτην	συλλῡ́οιμεν	συλλῡ́οιτε	συλλῡ́οιεν
	imperative		σύλλῡε	συλλῡέτω	συλλῡ́ετον	συλλῡέτων		συλλῡ́ετε	συλλῡόντων
middle/ passive	indicative	συλλῡ́ομαι	συλλῡ́ῃ, συλλῡ́ει	συλλῡ́εται	συλλῡ́εσθον	συλλῡ́εσθον	συλλῡόμεθᾰ	συλλῡ́εσθε	συλλῡ́ονται
	subjunctive	συλλῡ́ωμαι	συλλῡ́ῃ	συλλῡ́ηται	συλλῡ́ησθον	συλλῡ́ησθον	συλλῡώμεθᾰ	συλλῡ́ησθε	συλλῡ́ωνται
	optative	συλλῡοίμην	συλλῡ́οιο	συλλῡ́οιτο	συλλῡ́οισθον	συλλῡοίσθην	συλλῡοίμεθᾰ	συλλῡ́οισθε	συλλῡ́οιντο
	imperative		συλλῡ́ου	συλλῡέσθω	συλλῡ́εσθον	συλλῡέσθων		συλλῡ́εσθε	συλλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συλλῡ́ειν				συλλῡ́εσθαι
participle	m	συλλῡ́ων				συλλῡόμενος
	f	συλλῡ́ουσᾰ				συλλῡομένη
	n	συλλῦον				συλλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συλλῡ́σω, συλλῡ́σομαι, συλλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συλλῡ́σω	συλλῡ́σεις	συλλῡ́σει	συλλῡ́σετον	συλλῡ́σετον	συλλῡ́σομεν	συλλῡ́σετε	συλλῡ́σουσῐ(ν)
	optative	συλλῡ́σοιμῐ	συλλῡ́σοις	συλλῡ́σοι	συλλῡ́σοιτον	συλλῡσοίτην	συλλῡ́σοιμεν	συλλῡ́σοιτε	συλλῡ́σοιεν
middle	indicative	συλλῡ́σομαι	συλλῡ́σῃ, συλλῡ́σει	συλλῡ́σεται	συλλῡ́σεσθον	συλλῡ́σεσθον	συλλῡσόμεθᾰ	συλλῡ́σεσθε	συλλῡ́σονται
	optative	συλλῡσοίμην	συλλῡ́σοιο	συλλῡ́σοιτο	συλλῡ́σοισθον	συλλῡσοίσθην	συλλῡσοίμεθᾰ	συλλῡ́σοισθε	συλλῡ́σοιντο
passive	indicative	συλλῠθήσομαι	συλλῠθήσῃ	συλλῠθήσεται	συλλῠθήσεσθον	συλλῠθήσεσθον	συλλῠθησόμεθᾰ	συλλῠθήσεσθε	συλλῠθήσονται
	optative	συλλῠθησοίμην	συλλῠθήσοιο	συλλῠθήσοιτο	συλλῠθήσοισθον	συλλῠθησοίσθην	συλλῠθησοίμεθᾰ	συλλῠθήσοισθε	συλλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συλλῡ́σειν			συλλῡ́σεσθαι		συλλῠθήσεσθαι
participle	m	συλλῡ́σων			συλλῡσόμενος		συλλῠθησόμενος
	f	συλλῡ́σουσᾰ			συλλῡσομένη		συλλῠθησομένη
	n	συλλῦσον			συλλῡσόμενον		συλλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνέλῡσᾰ, συνελῡσᾰ́μην, συνελῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνέλῡσᾰ	συνέλῡσᾰς	συνέλῡσε(ν)	συνελῡ́σᾰτον	συνελῡσᾰ́την	συνελῡ́σᾰμεν	συνελῡ́σᾰτε	συνέλῡσᾰν
	subjunctive	συλλῡ́σω	συλλῡ́σῃς	συλλῡ́σῃ	συλλῡ́σητον	συλλῡ́σητον	συλλῡ́σωμεν	συλλῡ́σητε	συλλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	συλλῡ́σαιμῐ	συλλῡ́σειᾰς, συλλῡ́σαις	συλλῡ́σειε(ν), συλλῡ́σαι	συλλῡ́σαιτον	συλλῡσαίτην	συλλῡ́σαιμεν	συλλῡ́σαιτε	συλλῡ́σειᾰν, συλλῡ́σαιεν
	imperative		σύλλῡσον	συλλῡσᾰ́τω	συλλῡ́σᾰτον	συλλῡσᾰ́των		συλλῡ́σᾰτε	συλλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	συνελῡσᾰ́μην	συνελῡ́σω	συνελῡ́σᾰτο	συνελῡ́σᾰσθον	συνελῡσᾰ́σθην	συνελῡσᾰ́μεθᾰ	συνελῡ́σᾰσθε	συνελῡ́σᾰντο
	subjunctive	συλλῡ́σωμαι	συλλῡ́σῃ	συλλῡ́σηται	συλλῡ́σησθον	συλλῡ́σησθον	συλλῡσώμεθᾰ	συλλῡ́σησθε	συλλῡ́σωνται
	optative	συλλῡσαίμην	συλλῡ́σαιο	συλλῡ́σαιτο	συλλῡ́σαισθον	συλλῡσαίσθην	συλλῡσαίμεθᾰ	συλλῡ́σαισθε	συλλῡ́σαιντο
	imperative		σύλλῡσαι	συλλῡσᾰ́σθω	συλλῡ́σᾰσθον	συλλῡσᾰ́σθων		συλλῡ́σᾰσθε	συλλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	συνελῠ́θην	συνελῠ́θης	συνελῠ́θη	συνελῠ́θητον	συνελῠθήτην	συνελῠ́θημεν	συνελῠ́θητε	συνελῠ́θησᾰν
	subjunctive	συλλῠθῶ	συλλῠθῇς	συλλῠθῇ	συλλῠθῆτον	συλλῠθῆτον	συλλῠθῶμεν	συλλῠθῆτε	συλλῠθῶσῐ(ν)
	optative	συλλῠθείην	συλλῠθείης	συλλῠθείη	συλλῠθεῖτον, συλλῠθείητον	συλλῠθείτην, συλλῠθειήτην	συλλῠθεῖμεν, συλλῠθείημεν	συλλῠθεῖτε, συλλῠθείητε	συλλῠθεῖεν, συλλῠθείησᾰν
	imperative		συλλῠ́θητῐ	συλλῠθήτω	συλλῠ́θητον	συλλῠθήτων		συλλῠ́θητε	συλλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		συλλῦσαι			συλλῡ́σᾰσθαι		συλλῠθῆναι
participle	m	συλλῡ́σᾱς			συλλῡσᾰ́μενος		συλλῠθείς
	f	συλλῡ́σᾱσᾰ			συλλῡσᾰμένη		συλλῠθεῖσᾰ
	n	συλλῦσᾰν			συλλῡσᾰ́μενον		συλλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• σύλλυσις (súllusis)

Further reading

• “συλλύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συλλύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette