συμπαθώ

See also: συμπαθῶ

Greek

Etymology

From Ancient Greek συμπαθέω (sumpathéō, “to sympathize”).

Pronunciation

IPA^(key): /sim.baˈθo/
Hyphenation: συ‧μπα‧θώ
Old Hyphenation: συμ‧πα‧θώ

Verb

συμπαθώ • (sympathó) (past συμπάθησα, passive συμπαθιέμαι, p‑past συμπαθήθηκα)

to like

Usage notes

The variant συμπαθάω (sympatháo) means: "I forgive". Its expected passive form συμπαθιέμαι (sympathiémai) serves as passive to συμπαθώ: "I like".

Conjugation

συμπαθώ / συμπαθάω, συμπαθιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συμπαθώ¹ - συμπαθάω²	συμπαθήσω	συμπαθιέμαι¹	συμπαθηθώ
2 sg	συμπαθείς - συμπαθάς	συμπαθήσεις	συμπαθιέσαι	συμπαθηθείς
3 sg	συμπαθεί - συμπαθάει	συμπαθήσει	συμπαθιέται	συμπαθηθεί

1 pl	συμπαθούμε - συμπαθάμε	συμπαθήσουμε, [-ομε]	συμπαθιόμαστε	συμπαθηθούμε
2 pl	συμπαθείτε - συμπαθάτε	συμπαθήσετε	συμπαθιέστε, (‑ιόσαστε)	συμπαθηθείτε
3 pl	συμπαθούν(ε) - συμπαθάνε, συμπαθάν	συμπαθήσουν(ε)	συμπαθιούνται, (‑ιόνται)	συμπαθηθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συμπαθούσα¹ - συμπάθαγα²	συμπάθησα	συμπαθιόμουν(α)	συμπαθήθηκα
2 sg	συμπαθούσες, συμπάθαγες	συμπάθησες	συμπαθιόσουν(α)	συμπαθήθηκες
3 sg	συμπαθούσε, συμπάθαγε	συμπάθησε	συμπαθιόταν(ε)	συμπαθήθηκε

1 pl	συμπαθούσαμε, συμπαθάγαμε	συμπαθήσαμε	συμπαθιόμασταν, (‑ιόμαστε)	συμπαθηθήκαμε
2 pl	συμπαθούσατε, συμπαθάγατε	συμπαθήσατε	συμπαθιόσασταν, (‑ιόσαστε)	συμπαθηθήκατε
3 pl	συμπαθούσαν(ε), συμπάθαγαν, συμπαθάγανε	συμπάθησαν, συμπαθήσαν(ε)	συμπαθιόνταν(ε), συμπαθιόντουσαν, συμπαθιούνταν	συμπαθήθηκαν, συμπαθηθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συμπαθώ - θα συμπαθάω ➤	θα συμπαθήσω ➤	θα συμπαθιέμαι ➤	θα συμπαθηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συμπαθείς - θα συμπαθάς, …	θα συμπαθήσεις, …	θα συμπαθιέσαι, …	θα συμπαθηθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συμπαθήσει		έχω, έχεις, … συμπαθηθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συμπαθήσει		είχα, είχες, … συμπαθηθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συμπαθήσει		θα έχω, θα έχεις, … συμπαθηθεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	συμπάθα², συμπάθαγε²	συμπάθησε¹ - συμπάθα²	—	συμπαθήσου
2 pl	συμπαθείτε¹ - συμπαθάτε²	συμπαθήστε¹	συμπαθιέστε	συμπαθηθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	declinable, formal: συμπαθών, συμπαθούσα, συμπαθούν indeclinable: συμπαθώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας συμπαθήσει ➤		[συμπαθημένος, -η, -ο] ➤

Nonfinite form➤	συμπαθήσει		συμπαθηθεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Sense: "like". All passive voice has sense: "like". 2. Sense: "forgive" for active forms with -α- in their endings. • The variant συμπαθάω (sympatháo) means: "I forgive". Its passive form συμπαθιέμαι (sympathiémai) serves as passive to συμπαθώ (sense: "I like"): "I am liked" but not as 'I am forgiven' • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

αντιπαθώ (antipathó, “dislike”)

Related terms

συμπάθεια f (sympátheia)

and see: συμπαθής (sympathís, “likable”) & πάθος n (páthos, “passion”)