τεμπέλης

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish تنبل (tembel), from Persian تنبل (tanbal).

Pronunciation

• IPA^(key): [tɛˈbɛlis]
• Hyphenation: τε‧μπέ‧λης

Adjective

τεμπέλης • (tempélis) m (feminine τεμπέλα, neuter τεμπέλικο)

1. lazy, idle

   Synonym: αργόσχολος (argóscholos)

Declension

Declension of τεμπέλης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τεμπέλης •	τεμπέλα •	τεμπέλικο •	τεμπέληδες •	τεμπέλες •	τεμπέλικα •
genitive	τεμπέλη •	τεμπέλας •	τεμπέλικου •	τεμπέληδων •	—	τεμπέλικων •
accusative	τεμπέλη •	τεμπέλα •	τεμπέλικο •	τεμπέληδες •	τεμπέλες •	τεμπέλικα •
vocative	τεμπέλη •	τεμπέλα •	τεμπέλικο •	τεμπέληδες •	τεμπέλες •	τεμπέλικα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τεμπέλης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τεμπέλης, etc.)

Related terms

• see: τεμπελιάζω (tempeliázo, “to idle”)

Noun

τεμπέλης • (tempélis) m (plural τεμπέληδες)

1. idler, sluggard, layabout, lazybones, loafer, slouch

   Synonym: ακαμάτης (akamátis)

   Οι τεμπέληδες δεν προκόβουν. ― Oi tempélides den prokóvoun. ― The idle do not prosper.

Declension

Declension of τεμπέλης

	singular	plural
nominative	τεμπέλης •	τεμπέληδες •
genitive	τεμπέλη •	τεμπέληδων •
accusative	τεμπέλη •	τεμπέληδες •
vocative	τεμπέλη •	τεμπέληδες •

Related terms

• see: τεμπελιάζω (tempeliázo, “to idle”)

See also

• αλήτης n (alítis, “bum, tramp”)

Further reading

• τεμπέλης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language