τυποποιημένος

Greek

Etymology

from τυποποιώ (typopoió, “to standardise”)

Adjective

τυποποιημένος • (typopoiiménos) m (feminine τυποποιημένη, neuter τυποποιημένο)

1. standard, basic, original, standardised, unoriginal

Declension

Declension of τυποποιημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τυποποιημένος •	τυποποιημένη •	τυποποιημένο •	τυποποιημένοι •	τυποποιημένες •	τυποποιημένα •
genitive	τυποποιημένου •	τυποποιημένης •	τυποποιημένου •	τυποποιημένων •	τυποποιημένων •	τυποποιημένων •
accusative	τυποποιημένο •	τυποποιημένη •	τυποποιημένο •	τυποποιημένους •	τυποποιημένες •	τυποποιημένα •
vocative	τυποποιημένε •	τυποποιημένη •	τυποποιημένο •	τυποποιημένοι •	τυποποιημένες •	τυποποιημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τυποποιημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τυποποιημένος, etc.)