τόσσος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tós.sos/ → /ˈtos.sos/ → /ˈto.sos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tós.sos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtos.sos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtos.sos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtos.sos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈto.sos/

Pronoun

τόσσος • (tóssos)

1. Epic form of τόσος (tósos)

Declension

First and second declension of τόσσος; τόσση; τόσσον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τόσσος tóssos	τόσση tóssē	τόσσον tósson		τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō		τόσσοι tóssoi	τόσσαι tóssai	τόσσᾰ tóssa
Genitive		τόσσου / τοσσοῖο / τόσσοιο / τοσσόο / τόσσοο tóssou / tossoîo / tóssoio / tossóo / tóssoo	τόσσης tóssēs	τόσσου / τοσσοῖο / τόσσοιο / τοσσόο / τόσσοο tóssou / tossoîo / tóssoio / tossóo / tóssoo		τόσσοιῐν tóssoiin	τόσσαιν / τόσσαιῐν / τόσσῃῐν tóssai(i)n / tóssēiin	τόσσοιῐν tóssoiin		τόσσων tóssōn	τοσσᾱ́ων / τοσσέ͜ων / τοσσῶν tossā́ōn / tossé͜ōn / tossôn	τόσσων tóssōn
Dative		τόσσῳ tóssōi	τόσσῃ tóssēi	τόσσῳ tóssōi		τόσσοιῐν tóssoiin	τόσσαιν / τόσσαιῐν / τόσσῃῐν tóssai(i)n / tóssēiin	τόσσοιῐν tóssoiin		τόσσοισῐ / τόσσοισῐν / τόσσοις tóssoisi(n) / tóssois	τόσσῃσῐ / τόσσῃσῐν / τόσσῃς / τόσσαις tóssēisi(n) / tóssēis / tóssais	τόσσοισῐ / τόσσοισῐν / τόσσοις tóssoisi(n) / tóssois
Accusative		τόσσον tósson	τόσσην tóssēn	τόσσον tósson		τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō		τόσσους tóssous	τόσσᾱς tóssās	τόσσᾰ tóssa
Vocative		τόσσε tósse	τόσση tóssē	τόσσον tósson		τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō		τόσσοι tóssoi	τόσσαι tóssai	τόσσᾰ tóssa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τόσσως tóssōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.