φιλελληνικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from French philhellénique. By surface analysis, φιλέλλην(ας) (filéllin(as)) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /fi.le.li.niˈkos/
• Hyphenation: φι‧λελ‧λη‧νι‧κός

Adjective

φιλελληνικός • (filellinikós) m (feminine φιλελληνική, neuter φιλελληνικό)

1. philhellenic, philhellene, Hellenophile (loving Greece or Greek culture)
2. (historical) philhellenic, philhellene (specifically, supportive of Greek national independence)

Declension

Declension of φιλελληνικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φιλελληνικός •	φιλελληνική •	φιλελληνικό •	φιλελληνικοί •	φιλελληνικές •	φιλελληνικά •
genitive	φιλελληνικού •	φιλελληνικής •	φιλελληνικού •	φιλελληνικών •	φιλελληνικών •	φιλελληνικών •
accusative	φιλελληνικό •	φιλελληνική •	φιλελληνικό •	φιλελληνικούς •	φιλελληνικές •	φιλελληνικά •
vocative	φιλελληνικέ •	φιλελληνική •	φιλελληνικό •	φιλελληνικοί •	φιλελληνικές •	φιλελληνικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλελληνικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλελληνικός, etc.)

Antonyms

• ανθελληνικός (anthellinikós)

Related terms

• φιλέλληνας m (filéllinas)