φιλοκίνδυνος

Ancient Greek

Etymology

From φῐλο- (philo-, “loving”) +‎ κῐ́νδῡνος (kíndūnos, “danger”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lo.kín.dyː.nos/ → /ɸi.loˈcin.dy.nos/ → /fi.loˈcin.di.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lo.kín.dyː.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.loˈkin.dy.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.loˈcin.dy.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.loˈcin.dy.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.loˈcin.di.nos/

Adjective

φῐλοκῐ́νδῡνος • (philokíndūnos) m or f (neuter φῐλοκῐ́νδῡνον); second declension

1. fond of danger, adventurous
2. (in bad sense) foolhardy, reckless

   Synonym: ῥῐψοκῐ́νδῡνος (rhipsokíndūnos)

Inflection

Second declension of φῐλοκῐ́νδῡνος; φῐλοκῐ́νδῡνον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		φῐλοκῐ́νδῡνος philokíndūnos	φῐλοκῐ́νδῡνον philokíndūnon		φῐλοκῐνδῡ́νω philokindū́nō	φῐλοκῐνδῡ́νω philokindū́nō		φῐλοκῐ́νδῡνοι philokíndūnoi	φῐλοκῐ́νδῡνᾰ philokíndūna
Genitive		φῐλοκῐνδῡ́νου philokindū́nou	φῐλοκῐνδῡ́νου philokindū́nou		φῐλοκῐνδῡ́νοιν philokindū́noin	φῐλοκῐνδῡ́νοιν philokindū́noin		φῐλοκῐνδῡ́νων philokindū́nōn	φῐλοκῐνδῡ́νων philokindū́nōn
Dative		φῐλοκῐνδῡ́νῳ philokindū́nōi	φῐλοκῐνδῡ́νῳ philokindū́nōi		φῐλοκῐνδῡ́νοιν philokindū́noin	φῐλοκῐνδῡ́νοιν philokindū́noin		φῐλοκῐνδῡ́νοις philokindū́nois	φῐλοκῐνδῡ́νοις philokindū́nois
Accusative		φῐλοκῐ́νδῡνον philokíndūnon	φῐλοκῐ́νδῡνον philokíndūnon		φῐλοκῐνδῡ́νω philokindū́nō	φῐλοκῐνδῡ́νω philokindū́nō		φῐλοκῐνδῡ́νους philokindū́nous	φῐλοκῐ́νδῡνᾰ philokíndūna
Vocative		φῐλοκῐ́νδῡνε philokíndūne	φῐλοκῐ́νδῡνον philokíndūnon		φῐλοκῐνδῡ́νω philokindū́nō	φῐλοκῐνδῡ́νω philokindū́nō		φῐλοκῐ́νδῡνοι philokíndūnoi	φῐλοκῐ́νδῡνᾰ philokíndūna
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		φῐλοκῐνδῡ́νως philokindū́nōs			φῐλοκῐνδῡνότερος philokindūnóteros			φῐλοκῐνδῡνότᾰτος philokindūnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “φιλοκίνδυνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φιλοκίνδυνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φιλοκίνδυνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette