φιλώτερος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lɔ̌ː.te.ros/ → /ɸiˈlo.te.ros/ → /fiˈlo.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lɔ̌ː.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlo.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlo.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlo.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlo.te.ros/

Adjective

φῐλώτερος • (philṓteros) m (feminine φῐλωτέρᾱ, neuter φῐλώτερον); first/second declension

1. comparative degree of φῐ́λος (phílos)

Declension

First and second declension of φῐλώτερος; φῐλωτέρᾱ; φῐλώτερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φῐλώτερος philṓteros	φῐλωτέρᾱ philōtérā	φῐλώτερον philṓteron		φῐλωτέρω philōtérō	φῐλωτέρᾱ philōtérā	φῐλωτέρω philōtérō		φῐλώτεροι philṓteroi	φῐλώτεραι philṓterai	φῐλώτερᾰ philṓtera
Genitive		φῐλωτέρου philōtérou	φῐλωτέρᾱς philōtérās	φῐλωτέρου philōtérou		φῐλωτέροιν philōtéroin	φῐλωτέραιν philōtérain	φῐλωτέροιν philōtéroin		φῐλωτέρων philōtérōn	φῐλωτέρων philōtérōn	φῐλωτέρων philōtérōn
Dative		φῐλωτέρῳ philōtérōi	φῐλωτέρᾳ philōtérāi	φῐλωτέρῳ philōtérōi		φῐλωτέροιν philōtéroin	φῐλωτέραιν philōtérain	φῐλωτέροιν philōtéroin		φῐλωτέροις philōtérois	φῐλωτέραις philōtérais	φῐλωτέροις philōtérois
Accusative		φῐλώτερον philṓteron	φῐλωτέρᾱν philōtérān	φῐλώτερον philṓteron		φῐλωτέρω philōtérō	φῐλωτέρᾱ philōtérā	φῐλωτέρω philōtérō		φῐλωτέρους philōtérous	φῐλωτέρᾱς philōtérās	φῐλώτερᾰ philṓtera
Vocative		φῐλώτερε philṓtere	φῐλωτέρᾱ philōtérā	φῐλώτερον philṓteron		φῐλωτέρω philōtérō	φῐλωτέρᾱ philōtérā	φῐλωτέρω philōtérō		φῐλώτεροι philṓteroi	φῐλώτεραι philṓterai	φῐλώτερᾰ philṓtera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φῐλώτερον philṓteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.