φονεύω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek φονεύω (phoneúō).

Pronunciation

• IPA^(key): /foˈne.vo/
• Hyphenation: φο‧νεύ‧ω

Verb

φονεύω • (fonévo) (past φόνευσα, passive φονεύομαι, p‑past φονεύτηκα/φονεύθηκα, ppp φονευμένος)

1. (formal) murder, kill

   Synonym: σκοτώνω (skotóno)

Conjugation

φονεύω   φονεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	φονεύω	φονεύσω	φονεύομαι	φονευτώ, φονευθώ
2 sg	φονεύεις	φονεύσεις	φονεύεσαι	φονευτείς, φονευθείς
3 sg	φονεύει	φονεύσει	φονεύεται	φονευτεί, φονευθεί
1 pl	φονεύουμε, [‑ομε]	φονεύσουμε, [‑ομε]	φονευόμαστε	φονευτούμε, φονευθούμε
2 pl	φονεύετε	φονεύσετε	φονεύεστε, φονευόσαστε	φονευτείτε, φονευθείτε
3 pl	φονεύουν(ε)	φονεύσουν(ε)	φονεύονται	φονευτούν(ε), φονευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	φόνευα	φόνευσα	φονευόμουν(α)	φονεύτηκα, φονεύθηκα
2 sg	φόνευες	φόνευσες	φονευόσουν(α)	φονεύτηκες, φονεύθηκες
3 sg	φόνευε	φόνευσε	φονευόταν(ε)	φονεύτηκε, φονεύθηκε
1 pl	φονεύαμε	φονεύσαμε	φονευόμασταν, (‑όμαστε)	φονευτήκαμε, φονευθήκαμε
2 pl	φονεύατε	φονεύσατε	φονευόσασταν, (‑όσαστε)	φονευτήκατε, φονευθήκατε
3 pl	φόνευαν, φονεύαν(ε)	φόνευσαν, φονεύσαν(ε)	φονεύονταν, (φονευόντουσαν)	φονεύτηκαν, φονευτήκαν(ε), φονεύθηκαν, φονευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα φονεύω ➤	θα φονεύσω ➤	θα φονεύομαι ➤	θα φονευτώ / φονευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φονεύεις, …	θα φονεύσεις, …	θα φονεύεσαι, …	θα φονευτείς / φονευθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φονεύσει   έχω, έχεις, … φονευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … φονευτεί / φονευθεί   είμαι, είσαι, … φονευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φονεύσει   είχα, είχες, … φονευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … φονευτεί / φονευθεί   ήμουν, ήσουν, … φονευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φονεύσει   θα έχω, θα έχεις, … φονευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … φονευτεί / φονευθεί   θα είμαι, θα είσαι, … φονευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φόνευε	φόνευσε	—	φονεύσου
2 pl	φονεύετε	φονεύστε	φονεύεστε	φονευτείτε, φονευθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	φονεύοντας ➤		φονευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας φονεύσει ➤		φονευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	φονεύσει		φονευτεί, φονευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-, and more suitable for this formal verb.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: φόνος m (fónos, “murder”)