φορούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰo.rǔː.me.nos/ → /ɸoˈru.me.nos/ → /foˈru.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰo.rǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰoˈru.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸoˈru.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /foˈru.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /foˈru.me.nos/

Participle

φορούμενος • (phoroúmenos)

1. present mediopassive participle contracted of φορέω (phoréō)

Declension

First and second declension of φορούμενος; φορουμένη; φορούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φορούμενος phoroúmenos	φορουμένη phorouménē	φορούμενον phoroúmenon		φορουμένω phorouménō	φορουμένᾱ phorouménā	φορουμένω phorouménō		φορούμενοι phoroúmenoi	φορούμεναι phoroúmenai	φορούμενᾰ phoroúmena
Genitive		φορουμένου phorouménou	φορουμένης phorouménēs	φορουμένου phorouménou		φορουμένοιν phorouménoin	φορουμέναιν phorouménain	φορουμένοιν phorouménoin		φορουμένων phorouménōn	φορουμένων phorouménōn	φορουμένων phorouménōn
Dative		φορουμένῳ phorouménōi	φορουμένῃ phorouménēi	φορουμένῳ phorouménōi		φορουμένοιν phorouménoin	φορουμέναιν phorouménain	φορουμένοιν phorouménoin		φορουμένοις phorouménois	φορουμέναις phorouménais	φορουμένοις phorouménois
Accusative		φορούμενον phoroúmenon	φορουμένην phorouménēn	φορούμενον phoroúmenon		φορουμένω phorouménō	φορουμένᾱ phorouménā	φορουμένω phorouménō		φορουμένους phorouménous	φορουμένᾱς phorouménās	φορούμενᾰ phoroúmena
Vocative		φορούμενε phoroúmene	φορουμένη phorouménē	φορούμενον phoroúmenon		φορουμένω phorouménō	φορουμένᾱ phorouménā	φορουμένω phorouménō		φορούμενοι phoroúmenoi	φορούμεναι phoroúmenai	φορούμενᾰ phoroúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φορουμένως phorouménōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.