φοῖβος
Ancient Greek
editEtymology
editUnexplained. Some connect the glosses ἀφικτόν (aphiktón, “repugnant, detestable”) and ἀφικτρός (aphiktrós, “stained, defiled”). Φοῖβος (Phoîbos) has nothing to do with Φόβος (Phóbos). Perhaps from Proto-Indo-European *bʰoygʷ-o-, from *bʰeygʷ- (“to shine, clear”).
Pronunciation
edit- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰôi̯.bos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpʰy.bos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈɸy.βos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈfy.vos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈfi.vos/
Adjective
editφοῖβος • (phoîbos) m (feminine φοίβη, neuter φοῖβον); first/second declension
Inflection
editNumber | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | φοῖβος phoîbos |
φοίβη phoíbē |
φοῖβον phoîbon |
φοίβω phoíbō |
φοίβᾱ phoíbā |
φοίβω phoíbō |
φοῖβοι phoîboi |
φοῖβαι phoîbai |
φοῖβᾰ phoîba | |||||
Genitive | φοίβου phoíbou |
φοίβης phoíbēs |
φοίβου phoíbou |
φοίβοιν phoíboin |
φοίβαιν phoíbain |
φοίβοιν phoíboin |
φοίβων phoíbōn |
φοίβων phoíbōn |
φοίβων phoíbōn | |||||
Dative | φοίβῳ phoíbōi |
φοίβῃ phoíbēi |
φοίβῳ phoíbōi |
φοίβοιν phoíboin |
φοίβαιν phoíbain |
φοίβοιν phoíboin |
φοίβοις phoíbois |
φοίβαις phoíbais |
φοίβοις phoíbois | |||||
Accusative | φοῖβον phoîbon |
φοίβην phoíbēn |
φοῖβον phoîbon |
φοίβω phoíbō |
φοίβᾱ phoíbā |
φοίβω phoíbō |
φοίβους phoíbous |
φοίβᾱς phoíbās |
φοῖβᾰ phoîba | |||||
Vocative | φοῖβε phoîbe |
φοίβη phoíbē |
φοῖβον phoîbon |
φοίβω phoíbō |
φοίβᾱ phoíbā |
φοίβω phoíbō |
φοῖβοι phoîboi |
φοῖβαι phoîbai |
φοῖβᾰ phoîba | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
φοίβως phoíbōs |
φοιβότερος phoibóteros |
φοιβότᾰτος phoibótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
edit- φοιβᾰ́ζω (phoibázō)
- φοιβαίνω (phoibaínō)
- φοιβᾰ́ς (phoibás)
- φοιβᾰστής (phoibastḗs)
- φοιβᾰστῐκός (phoibastikós)
- φοιβᾰ́στρῐᾰ (phoibástria)
- φοιβᾰ́ω (phoibáō)
- φοίβειος (phoíbeios)
- Φοίβη (Phoíbē)
- φοιβηλᾰ́λος (phoibēlálos)
- φοίβησῐς (phoíbēsis)
- φοιβητεύω (phoibēteúō)
- φοιβητήρ (phoibētḗr)
- φοιβητής (phoibētḗs)
- φοιβητός (phoibētós)
- φοιβήτρῐᾰ (phoibḗtria)
- φοιβήτωρ (phoibḗtōr)
- φοιβόληπτος (phoibólēptos)
- φοιβονομέομαι (phoibonoméomai)
- Φοῖβος (Phoîbos)
Further reading
edit- “φοῖβος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “φοῖβος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- φοῖβος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN