χαίτης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰǎi̯.tɛːs/ → /ˈçɛ.tis/ → /ˈçe.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰǎi̯.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰɛ.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈçɛ.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈçe.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈçe.tis/

Noun

χαίτης • (khaítēs) f

1. genitive singular of χαίτη (khaítē)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈçe.tis/
• Hyphenation: χαί‧της

Noun

χαίτης • (chaítis) f

1. Genitive singular form of χαίτη (chaíti).