χαρτομάντισσα

Greek

Etymology

From χαρτομάντ(ης) (chartománt(is)) +‎ -ισσα (-issa).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaɾ.toˈman.di.sa/
• Hyphenation: χαρ‧το‧μά‧ντισ‧σα

Noun

χαρτομάντισσα • (chartomántissa) f (plural χαρτομάντισσες, masculine χαρτομάντης)

1. (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)

Declension

declension of χαρτομάντισσα

case     \     number	singular	plural
nominative	χαρτομάντισσα •	χαρτομάντισσες •
genitive	χαρτομάντισσας •	(χαρτομαντισσών •)
accusative	χαρτομάντισσα •	χαρτομάντισσες •
vocative	χαρτομάντισσα •	χαρτομάντισσες •

Synonyms

• χαρτορίχτρα f (chartoríchtra, “cartomancer”)

Related terms

• χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)

See also

• ταρό n (taró, “tarot”)