χτυπημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of χτυπιέμαι (chtypiémai), passive voice of χτυπάω, χτυπώ (“beat, strike”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xti.piˈme.nos/
• Hyphenation: χτυ‧πη‧μέ‧νος

Participle

χτυπημένος • (chtypiménos) m (feminine χτυπημένη, neuter χτυπημένο)

1. beaten, struck
2. wounded

Declension

Declension of χτυπημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χτυπημένος •	χτυπημένη •	χτυπημένο •	χτυπημένοι •	χτυπημένες •	χτυπημένα •
genitive	χτυπημένου •	χτυπημένης •	χτυπημένου •	χτυπημένων •	χτυπημένων •	χτυπημένων •
accusative	χτυπημένο •	χτυπημένη •	χτυπημένο •	χτυπημένους •	χτυπημένες •	χτυπημένα •
vocative	χτυπημένε •	χτυπημένη •	χτυπημένο •	χτυπημένοι •	χτυπημένες •	χτυπημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χτυπημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χτυπημένος, etc.)

Derived terms

• ερωτοχτυπημένος (erotochtypiménos, “love-struck”)

Related terms

• χτυπητός (chtypitós)