беззвучен

Bulgarian edit

Etymology edit

From без- (bez-, without) +‎ звук (zvuk, sound) +‎ -ен (-en, adjectival suffix).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [bɛzˈzvut͡ʃɛn]
  • (file)

Adjective edit

беззву́чен (bezzvúčen)

  1. soundless
  2. quiet, silent, muted
  3. (phonetics) voiceless

Declension edit

References edit

  • беззвучен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • беззвучен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010