вратарь
Old Church Slavonic edit
Noun edit
вратарь • (vratarĭ) m
Declension edit
Declension of вратарь (soft o-stem)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | вратарь vratarĭ |
вратарꙗ vratarja |
вратари vratari |
genitive | вратарꙗ vratarja |
вратарю vratarju |
вратарь vratarĭ |
dative | вратарю, вратареви vratarju, vratarevi |
вратарема vratarema |
вратаремъ vrataremŭ |
accusative | вратарь, вратарꙗ vratarĭ, vratarja |
вратарꙗ vratarja |
вратарѧ vratarę |
instrumental | вратаремь vrataremĭ |
вратарема vratarema |
вратари vratari |
locative | вратари vratari |
вратарю vratarju |
вратарихъ vratarixŭ |
vocative | вратарю vratarju |
вратарꙗ vratarja |
вратари vratari |
Russian edit
Etymology edit
From врата́ (vratá, “gate”) + -а́рь (-árʹ), calque of German Torwart (“goalkeeper”, literally “gate guardian”). Compare Belarusian варата́р (varatár), Serbo-Croatian vràtār / вра̀та̄р, etc.
Pronunciation edit
Noun edit
врата́рь • (vratárʹ) m anim (genitive вратаря́, nominative plural вратари́, genitive plural вратаре́й)
Declension edit
Declension of врата́рь (anim masc-form soft-stem accent-b)
References edit
- Vasmer, Max (1964–1973) “вратарь”, in Oleg Trubachyov, transl., Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), Moscow: Progress