маркуч
Bulgarian edit
Etymology edit
Borrowed from a dialectal variant of Ottoman Turkish مارپیچ, from Classical Persian مارپیچ.
Pronunciation edit
Noun edit
марку́ч • (markúč) m (diminutive марку́че)
Declension edit
Declension of марку́ч
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | марку́ч markúč |
марку́чи markúči |
definite (subject form) |
марку́чът markúčǎt |
марку́чите markúčite |
definite (object form) |
марку́ча markúča | |
count form | — | марку́ча markúča |