Eastern Mari

edit

Etymology

edit

Cognate with Western Mari морен (moren).

Pronunciation

edit

Noun

edit

мераҥ (meraŋ)

  1. (zoology) hare
  2. (figuratively) illegitimate child, abandoned baby

Declension

edit
Declension of мераҥ
singular plural
nominative мераҥ (meraŋ) мераҥ-влак (meraŋ-vlak)
accusative мераҥым (meraŋym) мераҥ-влакым (meraŋ-vlakym)
genitive мераҥын (meraŋyn) мераҥ-влакын (meraŋ-vlakyn)
dative мераҥлан (meraŋlan) мераҥ-влаклан (meraŋ-vlaklan)
comitative мераҥге (meraŋge) мераҥ-влакге (meraŋ-vlakge)
comparative мераҥла (meraŋla) мераҥ-влакла (meraŋ-vlakla)
inessive мераҥыште (meraŋyšte) мераҥ-влакыште (meraŋ-vlakyšte)
illative (short) мераҥыш (meraŋyš) мераҥ-влакыш (meraŋ-vlakyš)
illative (long) мераҥышке (meraŋyške) мераҥ-влакышке (meraŋ-vlakyške)
lative мераҥеш (meraŋeš) мераҥ-влакеш (meraŋ-vlakeš)
Possessed forms of мераҥ
singular plural
1st person мераҥем (meraŋem) мераҥна (meraŋna)
2nd person мераҥет (meraŋet) мераҥда (meraŋda)
3rd person мераҥже (meraŋže) мераҥышт (meraŋyšt)

References

edit
  • V. M. Vasiljev, Z. V. Uchaev (2003) “мераҥ”, in Марийско-Русский словарь, Yoshkar-Ola, →ISBN
  • J. Bradley et al. (2023) “мераҥ”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna