минаре
Bulgarian edit
Etymology edit
Borrowed from Ottoman Turkish مناره (Turkish minare), from Arabic مَنَارَة (manāra).
Pronunciation edit
Noun edit
минаре́ • (minaré) n
Declension edit
Declension of минаре́
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | минаре́ minaré |
минаре́та minaréta |
| definite | минаре́то minaréto |
минаре́тата minarétata |
Anagrams edit
- маниер (manier)
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
минаре • (minare) n
Declension edit
Declension of минаре
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | минаре | минариња |
| definite unspecified | минарето | минарињата |
| definite proximal | минарево | минарињава |
| definite distal | минарено | минарињана |
| vocative | минаре | минариња |
See also edit
- џамија f (džamija)