постигнѫти

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *postignǫti.

Verb

постигнѫти • (postignǫti) pf

1. to reach, to get closer
   • from the Slavonic Josephus:

     Народ же, людие суще немощнии и безъ оружия, идѣже кто постиженъ, ту убиенъ бысть.

     Narod že, ljudije sušte nemoštnii i bezŭ oružija, iděže kto postiženŭ, tu ubijenŭ bystĭ.

     (please add an English translation of this quotation)

2. to achieve, to mastered, to accomplish

Conjugation

present tense of постигнѫти (postignǫti) singular dual plural азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ (tŭ) вѣ (vě) ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti) постигнѫ (postignǫ) постигнeши (postigneši) постигнeтъ (postignetŭ) постигнeвѣ (postignevě) постигнeта (postigneta) постигнeте (postignete) постигнeмъ (postignemŭ) постигнeте (postignete) постигнѫтъ (postignǫtŭ)

References

• Бояджиев, Андрей (2016) Старобългарска читанка‎^[1], София