учење

See also: оученьѥ and учене

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *učenьje.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈut͡ʃɛɲɛ]
• Hyphenation: у‧че‧ње

Noun

учење • (učenje) n (relational adjective учебен)

1. verbal noun of учи (uči)
2. studying, learning
3. teaching
4. doctrine, theory
5. (rare) adaptation

Declension

Declension of учење

	singular	plural
indefinite	учење	учења
definite unspecified	учењето	учењата
definite proximal	учењево	учењава
definite distal	учењено	учењана
vocative	учење	учења

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *učenьje.

Pronunciation

• IPA^(key): /ǔt͡ʃeːɲe/
• Hyphenation: у‧че‧ње

Noun

у̀че̄ње n (Latin spelling ùčēnje)

1. studying, learning (act or process of)
2. teaching, doctrine, theory

Declension

Declension of учење

	singular	plural
nominative	учење	учења
genitive	учења	учења
dative	учењу	учењима
accusative	учење	учења
vocative	учење	учења
locative	учењу	учењима
instrumental	учењем	учењима