хоньчин

Mongolian

Mongolian	Cyrillic
ᠬᠣᠨᠢᠴᠢᠨ (qoničin)	хоньчин (xonʹčin)

From Classical Mongolian [Term?], from Middle Mongol 豁^中你臣 (qoničin); equivalent to хонь (xonʹ, “sheep”) +‎ -чин (-čin, denominal agentive suffix). Cognate with Khamnigan Mongol хоничон (xoničon), Buryat хонишон (xonišon), etc.

хоньчин • (xonʹčin)

Declension of хоньчин (о-harmonic hidden-g ууд-pl)

	singular / indefinite	definite plural
attributive	хоньчин xonʹčin
nominative	хоньчин xonʹčin	хоньчингууд xonʹčinguud
genitive	хоньчингийн xonʹčingiin	хоньчингуудын xonʹčinguudyn
accusative	хоньчинг xonʹčing	хоньчингуудыг xonʹčinguudyg
dative-locative	хоньчинд xonʹčind	хоньчингуудад xonʹčinguudad
ablative	хоньчингоос xonʹčingoos	хоньчингуудаас xonʹčinguudaas
instrumental	хоньчингоор xonʹčingoor	хоньчингуудаар xonʹčinguudaar
comitative	хоньчинтой xonʹčintoj	хоньчингуудтай xonʹčinguudtaj
privative	хоньчингүй xonʹčingüj	хоньчингуудгүй xonʹčinguudgüj
directive	хоньчин руу xonʹčin ruu	хоньчингууд руу xonʹčinguud ruu

Reflexive possessive forms

	singular / indefinite	definite plural
nominative	хоньчингоо xonʹčingoo	хоньчингуудаа xonʹčinguudaa
genitive	хоньчингийнхоо xonʹčingiinxoo	хоньчингуудынхаа xonʹčinguudynxaa
accusative	хоньчингоо xonʹčingoo	хоньчингуудыгаа xonʹčinguudygaa
dative-locative	хоньчиндоо xonʹčindoo	хоньчингууддаа xonʹčinguuddaa
ablative	хоньчингоосоо xonʹčingoosoo	хоньчингуудаасаа xonʹčinguudaasaa
instrumental	хоньчингоороо xonʹčingooroo	хоньчингуудаараа xonʹčinguudaaraa
comitative	хоньчинтойгоо xonʹčintojgoo	хоньчингуудтайгаа xonʹčinguudtajgaa
privative	хоньчингүйгээ xonʹčingüjgee	хоньчингуудгүйгээ xonʹčinguudgüjgee
directive	хоньчин руугаа xonʹčin ruugaa	хоньчингууд руугаа xonʹčinguud ruugaa

independent genitive	singular / indefinite	definite plural
singular possession	хоньчингийнх xonʹčingiinx	хоньчингуудынх xonʹčinguudynx
collective possession	хоньчингийнхон xonʹčingiinxon	хоньчингуудынхан xonʹčinguudynxan