һөңгө

Bashkir

Һөңгө тотҡан яусы.
A fighter holding a spear.

Etymology

From Proto-Turkic *süŋgü (“spear”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (süŋüg, “spear”), Old Uyghur [script needed] (süŋü, “spear”); Kazakh сүңгі (süñgı), Yakut үҥүү (üñüü, “spear”), Turkish süngü (“bayonet”).

Pronunciation

• IPA^(key): [hʏ̞ŋˈɡʏ̞]
• Hyphenation: һөң‧гө

Noun

һөңгө • (höñgö)

1. spear, lance, javelin

   Атлан, батыр, атҡа, тот һөңгөңдө!

   Atlan, batır, atqa, tot höñgöñdö!

   Brave man, mount a horse, hold your spear!

   (Daut Yultyy)

   Әбү Ғөбәйҙә ибн әл-Йәррәх (радыйаллаһу ғәнһү), Пәйғәмбәрҙең сикәһенә ҡаҙалған ике һөңгө сыңғаһын күреп ҡала ла, ашығыс рәүештә бер-бер артлы уларҙы теше менән һурып ала.

   Əbü Ğöbəyźə ibn əl-Yərrəx (radıyallahu ğənhü), Pəyğəmbərźeñ sikəhenə qaźalğan ike höñgö sıñğahın kürep qala la, aşığıs rəweştə ber-ber artlı ularźı teşe menən hurıp ala.

   Abu Ubaidah ibn al-Jarrah (may Allah be pleased with him) sees the rings of two spears that have pierced into the Prophet's temple, and hastily pulls them out, one after another, with his teeth.

Declension

Declension of һөңгө (höñgö)

	singular	plural
absolute	һөңгө (höñgö)	һөңгөләр (höñgölər)
definite genitive	һөңгөнөң (höñgönöñ)	һөңгөләрҙең (höñgölərźeñ)
dative	һөңгөгә (höñgögə)	һөңгөләргә (höñgölərgə)
definite accusative	һөңгөнө (höñgönö)	һөңгөләрҙе (höñgölərźe)
locative	һөңгөлә (höñgölə)	һөңгөләрҙә (höñgölərźə)
ablative	һөңгөнән (höñgönən)	һөңгөләрҙән (höñgölərźən)