әмер
Bashkir edit
Etymology edit
From Arabic أَمْر (ʔamr, “order, command”).
Pronunciation edit
Noun edit
әмер • (əmer)
- order, command
- Ә һеҙ ни өсөн үҙегеҙҙең йолаларығыҙ хаҡына Алла әмерен боҙаһығыҙ? ― тип ҡаршы төштө Ғайса. (Matthew 15:3)
- Ə heź ni ösön üźegeźźeñ yolalarığıź xaqına Alla əmeren boźahığıź? ― tip qarşı töştö Ğaysa.
- Jesus replied, “And why do you break the command of God for the sake of your tradition?
Declension edit
Declension of әмер (əmer)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | әмер (əmer) | әмерҙәр (əmerźər) |
| definite genitive | әмерҙең (əmerźeñ) | әмерҙәрҙең (əmerźərźeñ) |
| dative | әмергә (əmergə) | әмерҙәргә (əmerźərgə) |
| definite accusative | әмерҙе (əmerźe) | әмерҙәрҙе (əmerźərźe) |
| locative | әмерҙә (əmerźə) | әмерҙәрҙә (əmerźərźə) |
| ablative | әмерҙән (əmerźən) | әмерҙәрҙән (əmerźərźən) |