Old Armenian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

ան- (an-) +‎ սուաղիմ (suałim)

Adjective

edit

անսուաղ (ansuał)

  1. hungry, unfed
    • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Shorter recension C based on a manuscript written in 1400:[1]
      Զի քառասուն աւր ի պահ կենայ եւ ոչ կերակրի, այլ անսըւալ մընայ որ մորթն ամենայն յանձնէն թուլանայ։
      Zi kʻaṙasun awr i pah kenay ew očʻ kerakri, ayl ansəwal mənay or mortʻn amenayn yanjnēn tʻulanay.

Descendants

edit
  • Armenian: անսվաղ (ansvaġ)

References

edit
  1. ^ Muradyan, Gohar (2005) Physiologus: The Greek and Armenian Versions with a Study of Translation Technique (Hebrew University Armenian Studies; 6)‎[1], Leuven – Paris – Dudley: Peeters, page 178

Further reading

edit
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “անսուաղ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “անսուաղ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy