եպերեմ
Old Armenian edit
Etymology edit
From եպեր (eper).
Verb edit
եպերեմ • (eperem) (aorist indicative եպերեցի)
- (transitive) to blame, to reproach
Conjugation edit
active
| infinitive | եպերել (eperel) | participle | եպերեցեալ, եպերեալ (eperecʻeal, epereal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | եպերեց- (eperecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | եպերեմ (eperem) | եպերես (eperes) | եպերէ (eperē) | եպերեմք (eperemkʻ) | եպերէք (eperēkʻ) | եպերեն (eperen) | |
| imperfect | եպերէի, եպերեի* (eperēi, eperei*) | եպերէիր, եպերեիր* (eperēir, epereir*) | եպերէր (eperēr) | եպերէաք, եպերեաք* (eperēakʻ, epereakʻ*) | եպերէիք, եպերեիք* (eperēikʻ, epereikʻ*) | եպերէին, եպերեին* (eperēin, eperein*) | |
| aorist | եպերեցի (eperecʻi) | եպերեցեր (eperecʻer) | եպերեաց (epereacʻ) | եպերեցաք (eperecʻakʻ) | եպերեցէք, եպերեցիք (eperecʻēkʻ, eperecʻikʻ) | եպերեցին (eperecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | եպերիցեմ (epericʻem) | եպերիցես (epericʻes) | եպերիցէ (epericʻē) | եպերիցեմք (epericʻemkʻ) | եպերիցէք (epericʻēkʻ) | եպերիցեն (epericʻen) | |
| aorist | եպերեցից (eperecʻicʻ) | եպերեսցես (eperescʻes) | եպերեսցէ (eperescʻē) | եպերեսցուք (eperescʻukʻ) | եպերեսջիք (eperesǰikʻ) | եպերեսցեն (eperescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | եպերեա՛ (epereá) | — | — | եպերեցէ՛ք (eperecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | եպերեսջի՛ր (eperesǰír) | — | — | եպերեսջի՛ք (eperesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ եպերեր (mí eperer) | — | — | մի՛ եպերէք (mí eperēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | եպերել, եպերիլ* (eperel, eperil*) | participle | եպերեցեալ, եպերեալ (eperecʻeal, epereal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | եպերեց- (eperecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | եպերիմ (eperim) | եպերիս (eperis) | եպերի (eperi) | եպերիմք (eperimkʻ) | եպերիք (eperikʻ) | եպերին (eperin) | |
| imperfect | եպերէի (eperēi) | եպերէիր (eperēir) | եպերէր, եպերիւր (eperēr, eperiwr) | եպերէաք (eperēakʻ) | եպերէիք (eperēikʻ) | եպերէին (eperēin) | |
| aorist | եպերեցայ (eperecʻay) | եպերեցար (eperecʻar) | եպերեցաւ (eperecʻaw) | եպերեցաք (eperecʻakʻ) | եպերեցայք (eperecʻaykʻ) | եպերեցան (eperecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | եպերիցիմ (epericʻim) | եպերիցիս (epericʻis) | եպերիցի (epericʻi) | եպերիցիմք (epericʻimkʻ) | եպերիցիք (epericʻikʻ) | եպերիցին (epericʻin) | |
| aorist | եպերեցայց (eperecʻaycʻ) | եպերեսցիս (eperescʻis) | եպերեսցի (eperescʻi) | եպերեսցուք (eperescʻukʻ) | եպերեսջիք (eperesǰikʻ) | եպերեսցին (eperescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | եպերեա՛ց (epereácʻ) | — | — | եպերեցարո՛ւք (eperecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | եպերեսջի՛ր (eperesǰír) | — | — | եպերեսջի՛ք (eperesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ եպերիր (mí eperir) | — | — | մի՛ եպերիք (mí eperikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants edit
- Armenian: եպերել (eperel)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “եպերեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy