երկայնանամ

Old Armenian

Etymology

From երկայն (erkayn) +‎ -ան- (-an-).

Verb

երկայնանամ • (erkaynanam)  (aorist indicative երկայնացայ)

1. (intransitive) to extend or stretch oneself
2. (intransitive) to be prolonged

Conjugation

mediopassive

infinitive		երկայնանալ (erkaynanal)		participle	երկայնացեալ (erkaynacʻeal)
causative		—		aorist stem	երկայնաց- (erkaynacʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	երկայնանամ (erkaynanam)	երկայնանաս (erkaynanas)	երկայնանայ (erkaynanay)	երկայնանամք (erkaynanamkʻ)	երկայնանայք (erkaynanaykʻ)	երկայնանան (erkaynanan)
	imperfect	երկայնանայի (erkaynanayi)	երկայնանայիր (erkaynanayir)	երկայնանայր (erkaynanayr)	երկայնանայաք (erkaynanayakʻ)	երկայնանայիք (erkaynanayikʻ)	երկայնանային (erkaynanayin)
	aorist	երկայնացայ (erkaynacʻay)	երկայնացար (erkaynacʻar)	երկայնացաւ (erkaynacʻaw)	երկայնացաք (erkaynacʻakʻ)	երկայնացայք (erkaynacʻaykʻ)	երկայնացան (erkaynacʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	երկայնանայցիմ (erkaynanaycʻim)	երկայնանայցիս (erkaynanaycʻis)	երկայնանայցի (erkaynanaycʻi)	երկայնանայցիմք (erkaynanaycʻimkʻ)	երկայնանայցիք (erkaynanaycʻikʻ)	երկայնանայցին (erkaynanaycʻin)
	aorist	երկայնացայց (erkaynacʻaycʻ)	երկայնասցիս (erkaynascʻis)	երկայնասցի (erkaynascʻi)	երկայնասցուք (erkaynascʻukʻ)	երկայնասջիք (erkaynasǰikʻ)	երկայնասցին (erkaynascʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	երկայնացի՛ր (erkaynacʻír)	—	—	երկայնացարո՛ւք (erkaynacʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	երկայնասջի՛ր (erkaynasǰír)	—	—	երկայնասջի՛ք (erkaynasǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ երկայնանար (mí erkaynanar)	—	—	մի՛ երկայնանայք (mí erkaynanaykʻ)	—

Descendants

• Armenian: երկայնանալ (erkaynanal)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “երկայնանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy