ընդարմանամ

Old Armenian

edit

Etymology

edit

From ընդ (ənd) +‎ արմանամ (armanam).

Verb

edit

ընդարմանամ (əndarmanam)  (aorist indicative ընդարմացայ)

  1. to be astounded, stricken with amazement; to be rendered senseless, benumbed, deadened
    ընդարմանալ ի ցրտոյəndarmanal i cʻrtoyto be benumbed with cold, to be frozen, to become torpid
    ընդարմանալ աչօք յիմնəndarmanal ačʻōkʻ yimnto gaze at, to stare at
    ընդարմանալ զբաղանօքəndarmanal zbałanōkʻto preoccupy oneself, to plunge in, to engulf oneself
    զբազմակոյտ ոսկերաց նորա ընդարմացոյցzbazmakoyt oskeracʻ nora əndarmacʻoycʻhe has benumbed the multitude of his bones
    ընդարմացեալəndarmacʻealnumbed, dull; chill, stupid

Conjugation

edit

Descendants

edit
  • Armenian: ընդարմանալ (əndarmanal)

References

edit