արմանամ
Old Armenian edit
Etymology edit
Perhaps from արմ (arm, “root”) + -ան- (-an-); compare dialectal փայտ կտրիլ (pʻayt ktril, “to be petrified”). Alternatively from Proto-Armenian *arm- (“to bind fast, tie, fit”), seen in յարմար (yarmar).
Verb edit
արմանամ • (armanam) (aorist indicative արմացայ)
- to be astounded, to wonder, to be astonished
Conjugation edit
mediopassive
| infinitive | արմանալ (armanal) | participle | արմացեալ (armacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | արմաց- (armacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արմանամ (armanam) | արմանաս (armanas) | արմանայ (armanay) | արմանամք (armanamkʻ) | արմանայք (armanaykʻ) | արմանան (armanan) | |
| imperfect | արմանայի (armanayi) | արմանայիր (armanayir) | արմանայր (armanayr) | արմանայաք (armanayakʻ) | արմանայիք (armanayikʻ) | արմանային (armanayin) | |
| aorist | արմացայ (armacʻay) | արմացար (armacʻar) | արմացաւ (armacʻaw) | արմացաք (armacʻakʻ) | արմացայք (armacʻaykʻ) | արմացան (armacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արմանայցիմ (armanaycʻim) | արմանայցիս (armanaycʻis) | արմանայցի (armanaycʻi) | արմանայցիմք (armanaycʻimkʻ) | արմանայցիք (armanaycʻikʻ) | արմանայցին (armanaycʻin) | |
| aorist | արմացայց (armacʻaycʻ) | արմասցիս (armascʻis) | արմասցի (armascʻi) | արմասցուք (armascʻukʻ) | արմասջիք (armasǰikʻ) | արմասցին (armascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արմացի՛ր (armacʻír) | — | — | արմացարո՛ւք (armacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | արմասջի՛ր (armasǰír) | — | — | արմասջի՛ք (armasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արմանար (mí armanar) | — | — | մի՛ արմանայք (mí armanaykʻ) | — | |
Derived terms edit
- արմանագործ (armanagorc)
- արմանագործութիւն (armanagorcutʻiwn)
- արմանալի (armanali)
- արմանական (armanakan)
- արմանք (armankʻ)
- արմացումն (armacʻumn)
- արմացք (armacʻkʻ)
- զարմանամ (zarmanam)
- ընդարմ (əndarm)
- ընդարմանամ (əndarmanam)
- ընդարմացուցանեմ (əndarmacʻucʻanem)
- ընդարմացուցիչ (əndarmacʻucʻičʻ)
Descendants edit
- Armenian: արմանալ (armanal)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արմանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արմանամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Martirosyan, Hrach (2010) “arm-anam”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 141