հեծեալ

Old Armenian

Verb

հեծեալ • (heceal)

1. participle of հեծանիմ (hecanim)

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	հեծեալ (heceal)		հեծեալք (hecealkʻ)
genitive	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
dative	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
accusative	հեծեալ (heceal)		հեծեալս (heceals)
ablative	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
instrumental	հեծելով (hecelov)		հեծելովք (hecelovkʻ)
locative	հեծեալ (heceal)		հեծեալս (heceals)

Adjective

հեծեալ • (heceal)

1. mounted

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	հեծեալ (heceal)		հեծեալք (hecealkʻ)
genitive	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
dative	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
accusative	հեծեալ (heceal)		հեծեալս (heceals)
ablative	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
instrumental	հեծելով (hecelov)		հեծելովք (hecelovkʻ)
locative	հեծեալ (heceal)		հեծեալս (heceals)

Noun

հեծեալ • (heceal)

1. horseman, rider, cavalryman

   հեծեալք ― hecealkʻ ― cavalry, horse

2. (figuratively) versifier

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	հեծեալ (heceal)		հեծեալք (hecealkʻ)
genitive	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
dative	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
accusative	հեծեալ (heceal)		հեծեալս (heceals)
ablative	հեծելոյ (heceloy)		հեծելոց (hecelocʻ)
instrumental	հեծելով (hecelov)		հեծելովք (hecelovkʻ)
locative	հեծեալ (heceal)		հեծեալս (heceals)

Descendants

• Armenian: հեծյալ (hecyal), հեծել (hecel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “հեծեալ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հեծեալ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 402