միութիւն

Old Armenian

Etymology

From մի (mi, “one”) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

միութիւն • (miutʻiwn)

1. one, unit
2. unity, union, reunion
3. concord, accord

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	միութիւն (miutʻiwn)		միութիւնք (miutʻiwnkʻ)
genitive	միութեան (miutʻean)		միութեանց (miutʻeancʻ)
dative	միութեան (miutʻean)		միութեանց (miutʻeancʻ)
accusative	միութիւն (miutʻiwn)		միութիւնս (miutʻiwns)
ablative	միութենէ (miutʻenē)		միութեանց (miutʻeancʻ)
instrumental	միութեամբ (miutʻeamb)		միութեամբք (miutʻeambkʻ)
locative	միութեան (miutʻean)		միութիւնս (miutʻiwns)

Descendants

• Armenian: միություն (miutʻyun)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “միութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy