շփումն

Old Armenian

Etymology

շփեմ (špʻem) +‎ -ումն (-umn)

Noun

շփումն • (špʻumn)

1. friction, rubbing

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	շփումն (špʻumn)		շփմունք (špʻmunkʻ)
genitive	շփման (špʻman)		շփմանց (špʻmancʻ)
dative	շփման (špʻman)		շփմանց (špʻmancʻ)
accusative	շփումն (špʻumn)		շփմունս (špʻmuns)
ablative	շփմանէ (špʻmanē)		շփմանց (špʻmancʻ)
instrumental	շփմամբ (špʻmamb)		շփմամբք (špʻmambkʻ)
locative	շփման (špʻman)		շփմունս (špʻmuns)

Descendants

• Armenian: շփում (špʻum)

Further reading

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “շփումն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “շփումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy