ոխամ

Old Armenian

Alternative forms

• ոխանամ (oxanam)

Etymology

From ոխ (ox).

Verb

ոխամ • (oxam)  (aorist indicative ոխացայ)

1. to devise/foment hatred
2. to resent an injury, to be resentful/bitter/hating

Conjugation

mediopassive

infinitive		ոխալ (oxal)		participle	ոխացեալ (oxacʻeal)
causative		ոխացուցանեմ (oxacʻucʻanem)		aorist stem	ոխաց- (oxacʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	ոխամ (oxam)	ոխաս (oxas)	ոխայ (oxay)	ոխամք (oxamkʻ)	ոխայք (oxaykʻ)	ոխան (oxan)
	imperfect	ոխայի (oxayi)	ոխայիր (oxayir)	ոխայր (oxayr)	ոխայաք (oxayakʻ)	ոխայիք (oxayikʻ)	ոխային (oxayin)
	aorist	ոխացայ (oxacʻay)	ոխացար (oxacʻar)	ոխացաւ (oxacʻaw)	ոխացաք (oxacʻakʻ)	ոխացայք (oxacʻaykʻ)	ոխացան (oxacʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	ոխայցիմ (oxaycʻim)	ոխայցիս (oxaycʻis)	ոխայցի (oxaycʻi)	ոխայցիմք (oxaycʻimkʻ)	ոխայցիք (oxaycʻikʻ)	ոխայցին (oxaycʻin)
	aorist	ոխացայց (oxacʻaycʻ)	ոխասցիս (oxascʻis)	ոխասցի (oxascʻi)	ոխասցուք (oxascʻukʻ)	ոխասջիք (oxasǰikʻ)	ոխասցին (oxascʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	ոխացի՛ր (oxacʻír)	—	—	ոխացարո՛ւք (oxacʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	ոխասջի՛ր (oxasǰír)	—	—	ոխասջի՛ք (oxasǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ ոխար (mí oxar)	—	—	մի՛ ոխայք (mí oxaykʻ)	—

Descendants

• Armenian: ոխանալ (oxanal)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “ոխամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy